ေရႊေရာင္ အနာဂတ္

 တစ္ခါက_ကံ့ေကာ္ေတာမွာ  ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လထဲတုန္းက စာၾကည့္တိုက္ပညာ ဒီပလိုမာကိစၥေၾကာင့္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အမိတကၠသိုလ္ႀကီးထဲကို ေရာက္ျဖစ္ သြားခဲ့ပါ တယ္။ အဓိပတိလမ္းမ ဂိတ္ဆီကေန ဝင္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဘူမိေဗဒ အဓိက ေက်ာင္းသားအျဖစ္ ၁၉၈၀ လြန္ကာလဆီမွာတုန္းက တက္ခဲ့တဲ့ မႏၲေလးေဆာင္ႀကီးက ခပ္တည္တည္ႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ ထင္ရတယ္။  ေတာင္ငူေဆာင္ဘက္ဆီ ဆက္ေလွ်ာက္ေတာ့ ကင္တင္းစားေသာက္ဆိုင္တန္းရွည္နဲ႔ တိုးတယ္။ (ကြၽန္ေတာ္တို႔တုန္းက ဒီဆိုင္တန္းရွည္ေတြ မရွိေသးဘူး။ ဒီေနရာက စိန္ပန္းပင္ေတြရွိတဲ့ ျမက္ေတာႀကီးပါ) အတူပါလာတဲ့ တပည့္ျဖစ္သူ စာနယ္ဇင္းသတင္းေထာက္မေလးက သူ ဒီပလိုမာ သင္တန္းေတြ တက္ခဲ့စဥ္ ေဖာက္သည္ျဖစ္ေနတဲ့ အခုေနရာသစ္ ဦးခ်စ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ဝင္နားၾကတယ္။  ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာေတာ့ ဟိုစဥ္က ဦးခ်စ္ဆိုင္ကို ျပန္သတိရျဖစ္ရင္း ေမရာကၱာ ႏွစ္မ်ားစြာရွိတဲ့ ကံ့ေကာ္ေတာရႈခင္း ပုံရိပ္ေတြကို သတိျပဳမိေနစဥ္ တစ္ဖက္ဝိုင္းမွာ ဟိုစဥ္က အႏုပညာအသင္းမွာ အတူလႈပ္ရွားခဲ့ဖူးၿပီး၊ သူမတို႔က အတန္းငယ္ေတြျဖစ္ေသာ္လည္း အထူးခင္မင္ခဲ့ဖူးတဲ့ မထိပ္တင္ဟန္ကို ကထိကဆရာမတစ္ဦးအျဖစ္နဲ႔ ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံ စကားေျပာျဖစ္ေတာ့ သူမက ပါရဂူတန္းကို ေနာက္ဆုံးအဆင့္ တက္ေနေၾကာင္းသိရတ