သိုင္း ၏ အနက္ အဓိပၸာယ္



သိုင္း ၏ အနက္ အဓိပၸာယ္မွာ ......

"သ" ျပဳျပင္ျခင္း ျခယ္သျခင္း၊ 
"သိ" သိျမင္ျခင္း နားလည္ျခင္း၊ 
"သို" သိမ္းဆည္းျခင္း သိုမွီးျခင္း သိုဝွက္ျခင္း၊ 
"သိုင္း" သိုင္းဝန္းျခင္း ျခံဳလႊမ္းျခင္း ရစ္သို္င္းျခင္း ဟူ၍ျဖစ္သည္။

ေရွးျမန္မာဘုရင္မ်ား လက္ထက္ မင္းခန္း မင္းနား မ်ားတြင္ သိုင္းတုတ္ကိုင္ ကာ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးရျပီး
ေရွ႕မွ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးရသူကို ေရွ႕သိုင္းေစာင့္၊ ေနာက္မွ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးရသူကို ေနာက္သိုင္းေစာင့္ ဟုေခၚသည္။ သိုင္း ဆိုသည္မွာ ေက်ာ္လႊားျခင္းဟုလည္း နားလည္ရေပမည္။

ျမန္မာ့သုိင္း

ျမန္မာ့သုိင္းတြင္ ပြဲေက်ာင္း၊ မင္းေက်ာင္း၊ နန္းတြင္းသုိင္း၊ မ်ိဳးႏြယ္စုပုိင္ သုိင္းမ်ား ရွိသည္။ ထုိျမန္မာ့သုိင္းပညာရပ္တြင္ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ လွံသုိင္း၊ ၾကိဳးသုိင္း၊ ခဲပစ္၊ စူးပစ္၊ လွံပစ္၊ ျမွားပစ္၊ လင္းေလး၊ ဒူးေလးပစ္၊ တုတ္သုိင္း၊ တင္က်ည္းသုိင္း အစရွိေသာ သုိင္းပညာ မ်ားကုိ သင္ၾကားရသည္။ ထုိသုိ႔ သုိင္းပညာ အကုန္အစဥ္ တတ္ေအာင္ သင္ပါက အနည္းဆုံး ၅ ႏွစ္မွ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေအာင္သင္ရသည္။

ဗန္တိုဗန္ရွည္

ျမန္မာ့သိုင္း ဟုေခၚေသာ ဗန္တို၊ ဗန္ရွည္ အတတ္ပညာသည္ ျမန္မာတို႕၏ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ ကိုယ္ခံပညာတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ေရွးျမန္မာတို႕က ကာယႏွင့္ စိတ္ဓါတ္ၾကံခိုင္ေရး အတြက္ အဓိကထားျပီး စစ္ပြဲမ်ားတြင္ လက္နက္မဲ့၊ လက္နက္ကိုင္ႏွစ္မ်ိဳးခြဲကာ အသံုးျပဳ တိုက္ပြဲ၀င္သည့္ ရိုးရာကိုယ္ခံပညာျဖစ္သည္။ 


၄င္း ဗန္တို ဗန္ရွည္ ပညာရပ္မ်ားကို အထူးလွ်ိဳ႕ဝွက္ သင္ၾကားေပးခဲ့ၾကသည္။ သားစဥ္ေျမးဆက္၊ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ ေသြးရင္း သားရင္း မ်ားသာ လူမသိေအာင္ တိတ္တစ္ဆိတ္ သက္ၾကားေပးေလ့ရွိသည္။ ျမန္မာတို႕၏ အေမြျဖစ္ေသာ ဗန္တို သိုင္း ပညာသည္ သေရခတၱရာ သာသနာႏွစ္ (အစ) ဘီစီၤ (၄၅၅) ကတည္းက တည္ရွိခိုင္ခံေနျပီး ဒီထက္ေစာေသာ မွတ္တမ္းမ်ားလည္းရွိခဲ့ၾကသည္။ 

သေရခတၱရာ၊ ဗိႆႏိုး၊ ဟန္လင္း၊ ပုဂံ၊ ပင္းယ၊ အင္းဝ၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ သမိုင္း တစ္ေလွ်ာက္ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး အတြက္ အသံုးျပဳခဲ့ရာမွ ျမန္မာ့သိုင္း ဟူ၍ယေန႕ေခၚေ၀ၚထားၾကျပီျဖစ္သည္။ လက္နက္မဲ့ ဗန္တိုႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ ဗန္ရွည္ ဟူ၍ေခၚတြင္ခဲ့သည္။ 

အမာ ဗန္တို၊ အေပ်ာ့ ဗန္တိုႏွစ္မ်ိဳး ခြဲကာ ျမန္မာ့ လက္ေဝွ႕ကဲ့သို႕ အကြဲအျပဲ မတြန္႕မဆုတ္ ရင္ဆိုင္ေသာနည္း ကို ဗန္တို (အမာ) ဟုေခၚျပီး မိမိအား အထိမခံဘဲ ေရွာင္တိမ္းကာ တုန္႕ျပန္ေသာနည္းကို ဗန္တို (အေပ်ာ့) ဟုေခၚသည္။



ရွမ္းသုိင္း

ရွမ္းသုိင္း ပညာရပ္တြင္လည္း ရွမ္းၾကီး၊ ရွမ္းတရုပ္သုိင္း၊ ရွမ္းေလးသုိင္း၊ အင္းသုိင္း၊ ပေလာင္သုိင္း အစရွိေသာ ပညာရပ္ မ်ားစြာရွိပါသည္။ ထုိ သုိင္းမ်ားတြင္လဲ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ ၾကိဳသုိင္း၊ ခဲပစ္၊ လွံသုိင္း၊ တုတ္ သုိင္း အစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ား မ်ားစြာရွိသည္။

ရွမ္းၾကီးသုိင္း သည္ အကြက္က်ဲသည္။ ေျခကြက္မွာ လဲ ၄ ကြက္၊ ၆ ကြက္၊ ၈ ကြက္၊ ၁၂ ကြက္ ျဖင့္ကစား သည္။

ရွမ္းေလးသုိင္း (ခူခါခ်န္႔၊ ယေန႔အေခၚ သုိင္းေျပာင္ျပန္) သည္ အကြက္စိတ္သည္။ ေျခကြက္မွာလဲ ၄ကြက္၊ ၇ကြက္၊ ၉ ကြက္၊ ၁၂ ကြက္ ရွိသည္။ သုိင္းေျပာင္ျပန္ ဟု ေခၚသည္မွာ ရွမ္းၾကီးသုိင္း ၏ ေျခကြက္မ်ားႏွင့္မတူ ေျပာင္းျပန္ သေဘာရွိေသာေၾကာင့္ သုိင္းေျပာင္းျပန္ဟုေခၚသည္။



ရာမညသုိင္း

ရာမညသုိင္း သည္ မြန္ရုိးရာ သုိင္း ကုိေခၚပါသည္။ မြန္ရုိးရာ သုိင္း တြင္လဲ လက္ေ၀ွ႔၊ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ လွံသုိင္း အစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ား ပါ၀င္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ကရင္ ရုိးရာ လက္သုိင္း၊ ဓါးသုိင္း၊ ဒူးေလးပစ္၊ ျမွားပစ္ အစရွိေသာ ပညာရပ္မ်ား ႏွင့္အတူ ရုိးရာသုိင္းမ်ား၊ မ်ိဳးႏြယ္စုသုိင္းမ်ားလဲ ရွိသည္။

ကိုးကား
အလင္းေစတမာန္

Tin Maung Hlaing


************************************************************

သိုင္​း ကို ႐ွမ္​းအ​ေခၚ လုိင္း ​ဟု​ေခၚသည္​ ။ အဓိပၸါယ္​မွာ နည္​းလမ္​းဟု ဖြင္​့ဆိုႏိုင္​ပါတယ္​ ။ နည္​းဥပ​ေဒသ​ေပါ့ဗ်ာ ။ ကိုယ္​ခံပညာရပ္​ တစ္​ခုထဲကို မသုံးပါဘူး ဘယ္​ရာမဆို နည္​း႐ွိတယ္​ အဲ့ဒီနည္​းလမ္​းကိုသိသူက ၾကံဳလာတဲ့ျပႆ       နာ ကို အလြယ္​တကူ​ေျဖ႐ွင္​းႏိုင္​တယ္​​ေပါ့ ။ 

႐ွမ္​း အ​ေခၚ​ေဝၚနဲ႔ဆိုရင္​ - ​ေမာ္​လိက္​​ေမာ္​လိုင္​း-လို႔႐ွိပါတယ္​ ။ ​ေမာ္​လိက္ ​ဆိုတာက စာတတ္​​ေျမႇာက္​ျခင္​း လို႔​ေျပာတာပါ ။ ​ေမာ္​လိုင္​း ဆိုတာက နည္​းလမ္​း တတ္​သိျခင္​းလို႔ ​ေျပာျခင္​းျဖစ္​ပါတယ္​ ။ ဘာကို​ေျပာတာလဲဆို​ေတာ့ စာလည္​းတတ္​ရမယ္​ နည္​းလမ္​းလည္​း သိရမယ္​လို႔​ေျပာတာပါ ။ တစ္​ခ်ိဳ႕က ႐ွိတယ္​​ေလ စာ​ေတာ့ တတ္​တယ္​ ဒါ​ေပမဲ့ မသုံးတတ္​ဘူး ။ 

တစ္​ခိ်ဳ႕ၾက​ေတာ့လည္​း နည္​းသိတယ္​ စာမတတ္​ျပန္​ဘူး အဲ့လို႐ွိတယ္​ ။ ႐ွမ္​းမွာက လိုင္​း ဆိုတဲ့ဟာကို အၾကယ္​ တစ္ဝင္​့သုံးၾကပါတယ္​ ။ 
လိုင္​း​ကၤ်က္​ခယ္​ ဟယ္​့ကာန္​င္​ = ခုခံကာကြယ္​နည္​း တတန္​ျပန္​ တိုက္​ခိုက္​နည္​း။ 
လိုင္​းယာတို = ​ေဆးကုသနည္​း။ 
လိုင္​းဖုက္​ဆြမ္​=စိုက္​ပိ်ဳးနည္​းစသည္​့​ေပါ့ ။

နည္​း ဆိုတဲ့အတိုင္​း ဘယ္​ရာမဆို နည္​းလမ္​း သိရင္​ ​ျပႆ      နာလြတ္​​ေျမႇာက္​ဖို႔ မခက္​ခဲဘူးဆိုတဲ့ သ​ေဘာပါပဲ ကိုယ္​ခံပညာကို တတ္​​ေျမာက္​ထားသူကိုပဲ စဝ္​လိုင္​းလို႔ မသုံးပါဘူး အ႒ာရသ ၁၈ ရပ္​လုံးကို တတ္​​ေျမႇာက္​ထားတဲ့ သူကို စဝ္​လိုင္​းလို႔​ေခၚၿပီး သြန္​သင္​ျပသသူကို ခူးဆြဲန္​- ခူး - ႐ုိ​ေသ​ေလးျမတ္​​ေသာအားျဖင္​့ ဆရာ၊ ဆြဲန္​-သြန္​သင္​ျပသ။ လို႔​ေခၚပါတယ္​။ 

နည္​းသစ္​ တီထြင္​လမ္​းျပ​ေပးသူကို ခူး​ေမာ္​-ပညာတတ္​သိ ပညာ႐ွိ​ေသာ ဆရာလို႔ အျမတ္​တစ္နိုး​ေခၚ​ေဝၚၾကပါတယ္​ ။ စာ​ႀကီး​ေပႀကီး စသည္​့ က်မ္​းစားျပဳ  စာဆို​ေတာ္​မ်ားကိုလည္​း ခူး​ေမာ္​ ဟု​ေခၚ​ေဝၚၾကပါတယ္​ ။


က်​ေနာ္​ သိသ​ေလာက္​​ေလး​ေရးျပတာပဲ ျဖစ္​ပါတယ္​ ။ အမွား႐ွိျဖည္​့စြတ္​​ေပးၾကပါ ။

ဒီပို႔စ္​ပိုင္​႐ွင္​ကို ​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​ ။



Sai Shein Kame Fa 


Comments

Popular posts from this blog

ရာသီဖြား အေဟာ - မဟာဘုတ္ ေဗဒင္ပညာ

စားေကာင္းသေလာက္ အခန္႔မသင့္ရင္ အသက္ကိုပါ ႏွုတ္ယူႏုိင္တ့ဲ တည္သီး

လူအမ်ား သိၾကသည့္ ခုႏွစ္စဥ္ၾကယ္

ကမ္းေဇာ္ဆီ ႏွင့္ ကင္ဆာ ေရာဂါ

အဘဆရာၾကီး မင္းသိခၤ ေၿပာျပတဲ့ ဂဏန္းေဗဒင္

ဒီလို နိမိတ္ေတြ ျမင္ရင္ မေကာင္းဘူး

အရြယ္တင္ ႏုပ်ိဳ ခ်င္ပါသလား ? ေဆးေျခာက္ရွဴပါ

သီတင္းက်ြတ္ လၿပည္႔ . အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔

တဏွာစိတ္ေတြ ထိန္းလို႔ မရေအာင္ျဖစ္ေနတဲ့ အပ်ိဳေဖာ္၀င္စ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္

ေရႊစာရံဘုရား ဒါယိကာမ ေစာမြန္လွရဲ႕ဘဝ ဇာတ္ေၾကာင္း

 
365myanmar.com - Myanmar Online Shopping Mall