သီတင္းက်ြတ္ လၿပည္႔ . အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔

ျမတ္စြာဘုရားက တာ၀တိ ံသာ နတ္ျပည္မွာ နိမၼိတ ရုပ္ပြားေတာ္ ကိုယ္စား ထားခဲ့ၿပီး အဘိ ဓမၼာ တရားေတာ္ အက်ယ္ကို ၀ါတြင္း သံုးလ ပတ္ လံုး ေဟာၾကားေတာ္ မူၿပီး တရား စစ္သူၾကီး ရွင္ သာရိပုတၱရာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကို အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို တစ္ခ်ိန္ တည္းမွာ ေဟာၾကား သင္ျပ ေတာ္ မူၿပီး သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕မွာ လူ႕ျပည္ကို ျပန္ဆင္း ခဲ့တဲ့ အထိမ္း အမွတ္ အေနနဲ႕ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕ကို အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႕ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ေခၚေ၀ၚ ခဲ့ၾကပါသည္္။

အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ အက်ယ္ဟာ အလြန္ ရွည္လ်ား မ်ားျပားတဲ့ အတြက္ ၀ါတြင္း သံုးလ ပတ္လံုး မရပ္ 
မနား ေဟာ ၾကားမွ ၿပီးျပည့္စံု ေအာင္ ေဟာၾကား ႏိုင္မွာ ျဖစ္လို႕ လူ႕ျပည္မွာ တစ္ထိုင္ တည္း တေနရာ
တည္း ဆက္တိုက္ နာၾကား ႏိုင္တဲ့သူ မရွိလို႕ နတ္ျပည္မွာ နိမၼိတ ရုပ္ပြားေတာ္ ကိုယ္စားထား ေဟာ ၾကား ရတာ ျဖစ္ၿပီး လူသား ျဖစ္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ကေတာ့ လူ႕ျပည္ဆင္းၿပီး ကၠရိယာပုဒ္ ေလးပါး ညီညြတ္ မွ်တေအာင္ စံပၸါယ္ရင္း တရား စစ္သူၾကီး ျဖစ္ရံုမက အဘိဓမၼာ တရားေတာ္မွာ အထံု ပါရမီ ပါသူ လက္ယာေတာ္ရံ ရွင္သာရိပုတၱရာ ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ၾကီးကို အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ေဟာျပေတာ္ မူပါတယ္။ 

ရွင္သာရိပုတၱရာ ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ၾကီးက တစ္ဆင့္ တစ္ၿခား သာ၀က ငါးရာ ကို မက်ဥ္း မက်ယ္ ျပန္လည္
 ေဟာျပ သင္ၾကား ေပးခဲ့ ပါတယ္။ ဒီ အထိမ္းအမွတ္ အေနနဲ႕ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕ကို အဘိဓမၼာ 
အခါေတာ္ ေန႕ လို႕ ေခၚဆိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ 

သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕မွာ က်င္းပ ေလ့ ရွိတဲ့ ပြဲမ်ား ကေတာ့................
ပ၀ါရဏာ ပြဲ ။ ။ ပ၀ါရဏာ ရဲ႕ အဓိပၸာယ္မွာ ဖိတ္ၾကားျခင္း၊ တိုက္တြန္းျခင္း၊ ေတာင္းပန္ျခင္း တို႕ ျဖစ္ေလ
သည္။ သာသနာ့႔ ၀န္ေဆာင္ ရဟန္းေတာ္ မ်ားဟာ ၀ါကၽြတ္တာနဲ႕ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕မွာ “အရွင္ ဘုရားတို႕။ တပည့္ေတာ္သည္ သံဃာကို ဖိတ္ၾကား ပါဧ။္ ။ 

တပည့္ေတာ္ ဧ။္ အျပစ္ကို ျမင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၾကားေသာ္ လည္းေကာင္း၊ သံသယ ရွိလွ်င္ ေသာ္လည္း ေကာင္း တပည့္ေတာ္အား သနားေသာ အားျဖင့္ ေျပာဆို သတိ ေပးၾကပါ။ အျပစ္ကို ကုစား ပါ မည္" ဟု ဖိတ္ၾကား တိုက္တြန္း ၿပီး ရဟန္းမ်ားက မိမိရဲ႕ အျပစ္ မ်ားကို အျခား တစ္ပါး ထံမွာ မိမိ ရ႕ဲ သေဘာဆႏၵ အေလ်ာက္ ဖြင့္ဟ ေျပာဆိုၿပီး ၀န္ခ် ေတာင္းပန္ ၾကသလို သာသနာေတာ္ သန္႕ရွင္း တိုးတက္ ေရးအတြက္ အျပဳသေဘာ ေဆာင္ၿပီး ေ၀ဖန္ သံုးသပ္ ၾကသည့္ ပြဲလဲ ျဖစ္ ေပသည္။ အလြန္ပင္ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္း က်န 
စည္းစနစ္ ေကာင္းလွေသာ ပြဲပါေပ။


မီးျမင့္မိုရ္ ပြဲ ။ ။ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႕ ညေနမွာ နတ္ျပည္ ကေန လူ႕ျပည္ ကို ဆင္းအ လာ လျပည့္၀န္း နဲ႕အတူ ေကာင္းကင္မွာ တင့္တယ္စြာ ဖူးျမင္ရတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားကို နတ္လူ အမ်ားက ပူေဇာ္တဲ့ အေနနဲ႕ ဆီမီး မ်ားနဲ႕ ပူေဇာ္ ၾကတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ အေနနဲ႕ အိမ္၊ ေက်ာင္း၊ တန္ေဆာင္း မ်ားမွာ ဆီမီး၊ မီးပံုးမ်ား ထြန္းညွိ ပူေဇာ္ၾကသလို ဘုရားေစတီ မ်ားမွာလဲ ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီး မီးျမင့္မိုရ္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ ၾကပါသည္္။ 

ပုဂံျမိဳ႕ ျမင္းကပါ ဂူေျပာက္ၾကီး ဘုရားက ပန္းခ်ီ ကား တြင္ ဗုဒၶ ျမတ္စြာ ဘုရား တာ၀တိ ံသာမွ သကၤသနဂိုရ္ ၿပည္သို႕ သက္ဆင္းပံု ပန္းခ်ီကို ေတြ႕ရသည့္ အတြက္ မီးျမင့္မိုရ္ပြဲ ကို ပုဂံေခတ္ တည္းက က်င္းပခဲ့သည္ဟု ယူဆ ႏိုင္ေပသည္။

ဘုရားပြဲေတာ္၊ နိဗၺာန္ေစ်းပြဲေတာ္မ်ား၊ သက္ၾကီး ပူေဇာ္ပြဲႏွင့္ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲမ်ား စသည္တို႕ ကိုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ တစ္၀ွမ္း က်င္းပေလ့ ရွိၾက သည္မွာ ယေန႕တိုင္ ျဖစ္ေလသည္။

သီတင္းကၽြတ္ လကို တူရာသီ ဟု ေခၚၿပီး ခ်ိန္ခြင္ရုပ္ သ႑ာန္ နကၡတ္ ထြန္းပ ေလသည္။ ထိုမွ် မက ၁၂ လ ရာသီတြင္ ေန႕တာ နဲ႕ ညတာ တူညီေသာ တစ္ခုတည္းေသာ လလဲ ျဖစ္ေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ကင္း၀န္ 
မင္းၾကီးက “ သီတင္းကၽြတ္ၿပီ တူရာသီ အာသ၀ဏီ ရွိန္၀ါရႊြန္း၊ ၾကာမ်ိဳးလည္းစို မီးျမင္းမိုရ္ ဗဟို အခ်ာထြန္း” ဟု ဖြဲ႕ဆို ခဲ့ေလသည္။


ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ၿဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။

သီတင္းကြ်တ္လ သည္ ျမန္မာတို ့၏ ၁၂ လရာသီတြင္ သတၱမ ေျမာက္လၿဖစ္ၿပီး ၀ါတြင္းကာလ၏ ေနာက္ဆံုးလၿဖစ္ပါသည္။ ရာသီခြင္မွာ တူရာသီ ၿဖစ္ၿပီး အႆ၀တီၾကယ္ ႏွင့္ လမင္း တို ့စန္းယွဥ္ကာ မြန္းတည့္ၾကသည္။ 

ဤရာသီ ၏ ပန္းမွာ ၾကာၿဖဴပန္း (Nymphaea Lotus) ၿဖစ္ပါသည္။ ယင္းတို႔ကိုပင္ မနဳႆေဗဒ (Athropology) သေဘာအရ လူ႔ယဥ္ေက်းမွဳ သမိုင္း ေၾကာင္းတစ္ခု အျဖစ္ ျမင္နိဳင္ၾကပါသည္။ 

သီတင္းကြ်တ္လ ကို ေရွးၿမန္မာ ေက်ာက္စာမ်ား၌ `သႏ ၱဴလ´ ဟုေရးထိုး ၾကသည္ ။ ခ်ိန္ခြင္ပံု ၾကယ္တာရာ  နကၡတ္ တို ့ စုေ၀းေသာ မိုးကာလဟုလည္းေကာင္း၊ ေတာင္သူလယ္သမား တို႕ စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ စပါးပင္မ်ား သန္စြမ္းစြာ ေထာင္မတ္ေသာလ ဟုလည္းေကာင္း ပညာရိွမ်ား ဖြင့္ဆိုၾကပါသည္။

 ျမန္မာတို႔သည္ စိတ္ရင္း ရိုးသားတည္ၾကည္ၾကသူမ်ား ၿဖစ္သည္ႏွင့္ အညီ စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶ သာသနာေတာ္ကို လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာကပင္ သိကၡာကာမ၊ ဂႏၳကာရက၊ ပရိယတၱိ၀ိသာရဒ၊ လဇၨီေပသလ စသည့္တစ္ျဖာ ဂုဏ္ေ၀ျဖာသည့္ သာသနာျပဳ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ တိုင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ မင္းတရားစစ္တို႔ေၾကာင့္ သက္ ၀င္ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္ခြင့္ ရၾကၿပန္ေသာ အခါ ဗုဒၶၿမတ္စြာ၏ အဆံုးအမ တရားေတာ္မ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြစြာ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ လူေနမႈ ဘ၀မ်ားၿဖင့္ ေလာကဓံ တရားမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားႏိုင္ေသာ၊ ေရာင့္ရဲ တင္းတိမ္တတ္ေသာ စိတ္ႏွလံုးကို ေခတ္ အဆက္ဆက္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၾကသူမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။

ဤစိတ္ဓာတ္မ်ား အရင္းခံၿဖင့္ ၁၂ လရာသီ ရိွသည့္ အနက္ လၿပည့္ လကြယ္ ေန႔တိုင္းတြင္ ရတနာ သံုးပါးအား ရည္စူး၍ အလွဴ အတန္းမ်ား၊ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ား ၿပဳလုပ္ေလ့ရိွၾကသည္။ 

သီတင္းကြ်တ္ မီးထြန္းပြဲေတာ္သည္ ၿမန္မာ တို႔၏ ၁၂ ရာသီ ပြဲေတာ္မ်ားတြင္ ထင္ရွားေသာ ပြဲေတာ္ တစ္ခုၿဖစ္ၿပီး ပြဲေတာ္ စတင္က်င္းပခဲ့သည္ အစဥ္အလာမွာ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိခဲ့စဥ္ အခါကပင္ ၿဖစ္ပါသည္ဟု ေျပာဆိုနိဳင္ေကာင္းပါသည္။ 

အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ ယခုက်င္းပသည့္ သီတင္းကၽြတ္လ မီးထြန္းပြဲေတာ္ အစဥ္အလာမ်ားသည္ ယင္းမွတစ္ဆင့္ ကူးစက္ ဆင့္ပြားလာျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းေခတ္ အခါႏွင့္ ယခုေခတ္ အခါတို႕မတူေသာ္ ၿငားလည္း ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား တူညီနိဳင္ ၾကမည္ပင္။

ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သတၱမေၿမာက္ ၀ါကို တာ၀တိ ံသာ နတ္ၿပည္၌ ၀ါကပ္ေတာ္ မူၿပီး မယ္ေတာ္ၿဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ သႏၱဳႆီတ နတ္သား အား အမႈးၿပဳ၍ စၾက၀ဠာေနရာ အႏံွ ့မွ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းတို ့အား အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ၿမတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူသည္။ 

သီတင္းကြ်တ္ လၿပည့္ေန ့ ေရာက္ေသာအခါ ဘုရားရွင္သည္ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းၿခံရံကာ ေရႊေစာင္းတန္း၊ ေငြေစာင္းတန္း၊ ပတၱၿမားေစာင္းတန္း မ်ားၿဖင့္ စီခ်ယ္ အပ္ေသာ ရတနာေစာင္းတန္းၿဖင့္ လူ ့ၿပည္ၿဖစ္ေသာ သကၤႆနဂိုရ္ၿပည္သို ့ၿပန္လည္ ဆင္းသက္ၾကြၿမန္းေတာ္မူသည္။ ဟု ဗုဒၶဘာသာစာေပ အ႒ကထာမ်ား က ဆိုၾကပါသည္။

ထိုအခါ သမယတြင္ ၿပည္သူၿပည္သား အေပါင္းတို႔က မီးရွဴး မီးတိုင္မ်ား၊ မီးပန္းမ်ား၊ ဆီမီးမ်ား၊ ဆြမ္းပန္းေရခ်မ္း မ်ားၿဖင့္ ကပ္လွဴပူေဇာ္ၾကသည္။ တာ၀တိ ံသာနတ္ၿပည္ရိွ စူဠာမဏိ ေစတီေတာ္ ကိုလည္း ပူေဇာ္သည့္ အထိမ္းအမွတ္ၿဖင့္ မီးပံုးမ်ားၿပဳလုပ္၍ ေကာင္းကင္သို ့လႊတ္တင္ ပူေဇာ္ၾက သည္။ ထိုကဲ့သို ့ပူေဇာ္ၾကသည္ကို အေၾကာင္းၿပဳကာ ယေန ့ေခတ္ အခါ တိုင္ေအာင္ ၿမန္မာတစ္ႏိုင္ငံ လံုး၌ ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿပဳလုပ္ၿမဲ ၿဖစ္သည္ဟု မွတ္သားရပါသည္။

ဗုဒၶ ၏ အဆံုးအမ၌ တည္ၾကေသာ ၿမန္မာတို သည္ အသက္ ဂုဏ္ ၀ါၾကီးသူ၊ ၿမင့္ၿမတ္သူတို ့အေပၚတြင္ ငယ္သူ၊ နိမ့္က် သူတို ့က ရိုေသေလးစား၍ ပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ေလ့ ရိွၾကသည့္အတိုင္း ၀ါကြ်တ္ေသာ အခ်ိန္ ဤထူးၿမတ္ေသာ အခါသမယတြင္ တတ္ႏိုင္သမွ် ပူေဇာ္္ သကၠာရတို ့ၿဖင့္ သက္ၾကီး၀ါၾကီးမ်ား၊ မိဘ ဆရာမ်ားကို ပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ၾကသည့္ ဓေလ့မ်ားကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။

ထို႔အၿပင္ ဤအ ခ်ိန္ကာလသည္ ၿမန္မာတို ့၏ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ရိုေသေလးစားတတ္ေသာ သေဘာ၊ မာန္မာန ကုိ ႏိွမ့္ခ်တတ္ေသာ သေဘာ၊ အၿပန္အလွန္ ေမတၱာေစတနာ ထားတတ္ေသာ သေဘာ စသည့္ အမ်ိဳးေကာင္း သားသမီး တို႔၏ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔ေသာ စိတ္ေနစရိုက္ကို ေဖာ္က်ဴးၿပသေနေသာ အမ်ိဳးဂုဏ္ ကို ၿမွင့္တင္ေပးေနသည့္ ရိုးရာ အစဥ္အလာ အခ်ိန္အခါ ၿဖစ္သည္ႏွင့္ အညီ အစ္ကို၊ အစ္မမ်ား ညီငယ္ ညီမငယ္မ်ား အားလံုးတို႔သည္လည္း ေလာကသာရ ရခိုင္သူျမတ္ ေရးသည့္ ဆံုးမစာ အတိုင္း `ေကာင္းေသာအၾကံ၊ မွန္ေသာအက်င့္၊ သင့္ေသာအယူ၊ ၿဖဴေသာႏွလံုး´ တို ့ၿဖင့္ သီတင္းကြ်တ္လ မီထြန္းပြဲေတာ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပါ၀င္ဆင္ႏြဲ ႏိုင္ၾကပါေစဟု ဤစာ၏ နိဒါန္း အခ်ီ အေနျဖင့္ ဆုေတာင္း ဆႏၵၿပဳလိုက္္ပါသည္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ အေလာင္းေတာ္ကုိ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈ ခု၊ ကဆုန္လျပည့္ေန႔ တြင္ မိခင္ မာယာေဒ၀ီ မွ ဖြားျမင္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ဖြားျမင္ေတာ္မူၿပီးသည့္ေနာက္ (၁၆)ႏွစ္ အရြယ္မွာ ယေသာ္ဓရာ ႏွင့္ ထိမ္းျမား လက္ ထပ္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ 

အသက္ (၂၉)ႏွစ္မွာ သားေတာ္ ရာဟုလာ ကို ဖြားျမင္ေသာ ညမွာပင္ ကာမဂုဏ္ ၏ အျပစ္ တုိ႔ကုိေတြ႕ၿပီး     ၿငီးေငြ႕ေတာ္ မူသျဖင့္ နန္းစည္စိမ္ ႏွင့္တစ္ကြ အားလံုးကုိ စြန္႔လႊတ္ၿပီး ဥ႐ုေ၀လေတာ ကုိ ၀င္ခဲ့ပါသည္။ 

ဥ႐ုေ၀လ မွာ ပင္ပန္း ဆင္းရဲေသာ ဒုကၠရစရိယ အက်င့္ကုိ ၆ႏွစ္ ကာလပတ္လံုး က်င့္ခဲ့ပါသည္။ ဘုရား အေလာင္းေတာ္သည္ မဂ္ဉာဏ္ ဖုိလ္ဉာဏ္ႏွင့္ သဗၺညဳတ ဉာဏ္ေတာ္ အတြက္ မည္သုိ႔မွ် အေထာက္အကူ မျပဳေသာ ထုိ အက်င့္မ်ားကုိ စြန္႔လႊတ္ၿပီး မဇၥ်ိမပဋိပဒါ ဆုိတဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္ကုိ ကိုယ္ေတာ္ တုိင္ က်င့္သံုးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ 

ထုိ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္ျဖင့္ ေဂါတမ ဘုရားရွင္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၀၃) ခုႏွစ္၊ ကဆုန္ လျပည့္ေန႔ မွာ 
သမၼာသမၺဳဒၶ ဘုရားအျဖစ္ကုိ ေရာက္ရွိေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ဘုရားျဖစ္ၿပီးေနာက္-

(၁) ပလႅကၤ သတၱာဟ ။ ။ဘုရားျဖစ္ေသာ ေဗာဓိပင္ရင္းေနရာ (ပလႅင္) ထက္တြင္ ကဆုန္ လျပည္႔ေက်ာ္ (၁) ရက္ေန႔မွ (၇) ရက္ေန႔ အထိ ၀ိမုတၱိသုခ (သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ျခင္းခ်မ္းသာ) ကုိ ခံစားလွ်က္ သီတင္း သံုးေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။

(၂) အနိမိသ သတၱာဟ ။ ။ ေဗာဓိပင္၏ အနီး အေရွ႕ေျမာက္အရပ္ တည့္တည့္ (၁၄) လံ အကြာ ေနရာမွာ ကဆုန္ လျပည္႔ ေက်ာ္ (၈) ရက္ေန႔မွ (၁၄) ရက္ေန႔ အထိ (၇) ရက္ ထပ္မံ သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ 

ငါသည္ ပါရမီမ်ား ျဖည္႔ခဲ႔ေသာေၾကာင့္ ဤ ပလႅင္ထက္မွာ မာရ္ (၅) ပါးကိုေအာင္ျမင္ျပီး ဘုရားျဖစ္ခဲ႔ျပီ ဟု 
ဆင္ျခင္ကာ ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔ မတ္မတ္ ရပ္ေနေတာ္မူကာ အပရာဇိတပလႅင္ကို မမွိတ္ေသာ မ်က္စိျဖင္႔ (၇) ရက္လံုး ၾကည္႔ရႈ ၀မ္းေျမာက္ေနေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ (အ= မ။ နိမိသ= မ်က္စိမွိတ္သည္။ အနိမိသ= မ်က္စိမမွိတ္ပဲ)
(၃) စကၤမ သတၱာဟ ။ ။ ကဆုန္ လကြယ္ေန႔မွ နယုန္ လဆန္း (၆) ရက္ေန႔ အထိ (၇) ရက္တြင္ ေဗာဓိပင္ 
ပလႅင္ နဲ႔ အနိမိသ သတၱာဟ အၾကား စႀကၤ ံေလွ်ာက္ေတာ္မူကာ (၇) ရက္ ထပ္မံ သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ 

ယင္းေနရာမွာ နတ္တို႔က “ ရွင္ေဂါတမသည္ ေဗာဓိ ပလႅင္၌ တပ္မက္ေနေသးသည္၊ ဘုရား စင္စစ္ မျဖစ္ေသး” ဟု ယံုမွား သံသယျဖစ္ၾကသည္။ ထို ယံုမွားေပ်ာက္ေစရန္ ေရ အစံု၊ မီး အစံု ယမကျပာဋိဟာ ျပေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ စႀကၤ ံ ၾကြရင္း တရားဆင္ျခင္၊ ဖလသမပတ္ ၀င္စားေသာေၾကာင္႔ စကၤမ သတၱာဟ ဟုေခၚပါ သည္။

(၄) ရတနာဃရ သတၱာဟ ။ ။ ေဗာဓိပင္၏ အေနာက္ေျမာက္ (၁၀) လံ အကြာတြင္ နတ္မ်ား ဖန္ဆင္း ပူေဇာ္ေသာ ရတနာ ေရႊအိမ္ထက္၌ နယုန္ လဆန္း (၇) ရက္ေန႔မွ (၁၃) ရက္ အထိ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူပါသည္။ အဘိဓမၼာ ေရွးဦး (၆) က်မ္းကို ဆင္ျခင္ရာတြင္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ကြန္႔ျမဴးျခင္း မရွိေသးပါ။ ေနာက္ဆံုး ပ႒ာန္းေဒသနာ ေတာ္ၾကီးကို ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ေတာ္မူေသာ အခါမွသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ (၆) သြယ္ ကြန္႔ျမဴး ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါသည္။

(၅) အဇပါလ သတၱာဟ ။ ။ ဒီေနရာကုိ ဆိတ္ေက်ာင္းသမားေတြ ေနတဲ့ ေညာင္ပင္ လို႔ ဆုိပါတယ္။ ေဗာဓိ ပင္ ရဲ. အေရွ.ဘက္ (၃၂) လံ အကြာမွာ နယုန္ လဆန္း (၁၄) ရက္ေန႔မွ နယုန္လျပည္႔ေက်ာ္ (၅) ရက္ အထိ (၇) ရက္ သီတင္းသံုးေတာ္ မူပါတယ္။ ဒီေနရာမွာပဲ မာရ္နတ္ ရဲ. သမီး (၃) ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ (တဏွာ၊ အရတီ၊ ရာဂါ) တုိ႔က ဘုရားရွင္ကို မိန္းမ မာယာျဖင္႔ ျဖားေယာင္းဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ႔ၾကပါတယ္။ သို႔ေပးမယ့္ ဘုရားရွင္က တုန္လႈပ္ျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။

(၆) မုစလိႏၵ သတၱာဟ ။ ။ ေဗာဓိပင္ ၏ အေရွ.ေတာင္ဘက္ (၁၅) လံ အကြာ၊ မုစလိႏၵာအိုင္ အနီး က်ဥ္းပင္ေအာက္မွာ နယုန္ လျပည္႔ေက်ာ္ (၆) ရက္ေန႔မွ နယုန္လျပည္႔ေက်ာ္ (၁၂) ရက္ေန႔ထိ (၇) ရက္ သီတင္းသံုးေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ ထိုေနရာကုိ သီတင္းသံုးစဥ္မွာ အခါမဲ႔ မိုးရြာခဲ႔ေသာေၾကာင့္ မုစလိႏၵာအိုင္ နဂါးမင္း သည္ တန္ခိုး နဲ႔ လိုတာကို ဖန္ဆင္းႏိုင္ေသာ္လည္း သူ၏ ပကတိ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္သာ ပါးျပင္း မိုးျပီး ရာသီဥတုဒဏ္ကေန ကာကြယ္ပူေဇာ္ခဲ႔ပါသည္။

(၇) ရာဇာယတန သတၱာဟ ။ ။ ေဗာဓိပင္၏ ေတာင္ဘက္ (၄၀) လံ အကြာ လင္းလြန္းပင္ရင္း မွာ နယုန္ လျပည္႔ေက်ာ္ (၁၃) ရက္မွ ၀ါဆိုလဆန္း (၄) ရက္ေန႔ အထိ (၇) ရက္ ပတ္လံုး ဖလသမာပတ္ ၀င္စားပါတယ္။(၇) ရက္ျပည့္တဲ့ေန႔ ဘုရားရွင္ အစာအာဟာရ မွီ၀ဲရန္ လိုအပ္ေနခ်ိန္မွာ ရာမညတိုင္း၊ ဥကၠလာဇနပုဒ္၊ ေပါကၠရ၀တၱီဇနပုဒ္မွ ကုန္သည္ ညီေနာင္ တဖုႆ၊ ဘလႅိက တုိ႔က ဘုရားရွင္ကုိ မုန္႔က်စ္ဆုပ္ ဆပ္ကပ္ခဲ့ပါသည္။ 

ယင္း ကုန္သည္ညီေနာင္ကို သံဃာ မရွိေသးသည့္ကာလျဖစ္သည့္ အတြက္ ေဒြ၀ါစိက သရဏဂံု (၂) ပါးကုိသာခ်ီးေျမွာက္ခဲ့ပါသည္။ ဆံေတာ္ (၈) ဆူ စြန္႕ေတာ္မူပါတယ္။ ယင္း ဆံေတာ္တို႔ကို သူတို႕၏ အရပ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ေစတီထဲမွာ ဌာပနာျပဳခဲ့ေၾကာင္း မွတ္သားရပါသည္။

ဗုဒၶစာေပမ်ား အရ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပထမ ၀ါကို မိဂဒါ၀ုန္ မွာ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး ဒုတိယ၀ါ၊ တတိယ၀ါ၊ စတုတၳ၀ါ တို႔ကို ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၊ ပဥၥမ၀ါ ကို ေ၀သာလီျပည္၊ ဆ႒မ၀ါ ကို မကုဠေတာင္ စေသာ ေနရာဌာနမ်ားမွာ ၀ါကပ္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ သတၱမ၀ါကို တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွာ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ သႏၲဳႆိတ နတ္သား ကို အမွဴးထားကာ တာ၀တႎတာ နတ္ျပည္ရွိ ပင္လယ္ကသစ္ပင္ရင္း ပ႑ဳကမၺလာ ျမေက်ာက္ျဖာထက္တြင္ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ ကို ၀ါတြင္းသံုးလ ပတ္လံုး အသံမစဲ ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ မယ္ေတာ္ မိနတ္၊ ေက်းဇူးဆပ္၊ ေဟာလတ္ဘိဓမၼာ ဟုလည္း ေရွးလူႀကီးသူမမ်ား ေျပာဆုိေရးသားခဲ့ၾကပါသည္။

၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ (၁) ရက္ေန႔မွ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ အထိ ရက္ေပါင္း (၉၀) ၊ ၀ါတြင္း (၃) လ - မွာ
၁။ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္း ကို (၁၂) ရက္
၂။ ၀ိဘင္းက်မ္း ကို (၁၂) ရက္
၃။ ဓာတုကထာက်မ္း ကို (၆) ရက္
၄။ ပုဂၢလပညတ္က်မ္း ကို (၇) ရက္
၅။ ကထာ၀တၳဳက်မ္း ကို (၈) ရက္
၆။ ယမိုက္က်မ္း ကို (၂၀) ရက္
၇။ ပ႒ာန္းက်မ္း ကို (၂၅) ရက္  ေဟာေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။

အဘိဓမၼာ တရား ေဒသနာေတာ္ကုိ နည္း (၃) နည္း ျဖင့္ ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။
(၁) အတိ၀ိတၳာရ ေဒသနာ (အက်ယ္နည္း)
ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ မယ္ေတာ္ကို ေက်းဇူး ဆပ္လိုျခင္း၊ မိဘေက်းဇူးကို သတၱ၀ါတို႔ နားလည္ေစလိုျခင္း ၊ အဘိဓမၼာ တရားကို အစအဆံုး တစ္ထိုင္တည္း ေဟာၾကားလိုျခင္း၊ အစ အဆံုး တစ္ထိုင္တည္းေဟာမွ နာၾကားရေသာ တရားနာသူတို႔ အက်ဳိးထူး ရႏိုင္ျခင္း၊ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္၏ က်ယ္၀န္း နက္နဲမႈကို သိေစလိုျခင္း၊ လူတို႔ သက္တမ္းႏွင့္ သံုးလေလာက္ ေဟာမွ ကုန္ႏိုင္မည့္ တရားျဖစ္သည့္ အတြက္ လူတို႔႔ ဣရိယာပုထ္   ၿဖင့္ ေဟာသူေရာ နာသူပါ မေနႏိုင္ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ အဘိဓမၼာ အက်ယ္နည္းကို တာ၀တိ ံ သာနတ္ျပည္၌ ေဟာရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

(၂) အတိသေခၤပေဒသနာ (အက်ဥ္းနည္း)
ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူသားျဖစ္ေတာ္မူသည့္ အတြက္ ဆြမ္းခံျခင္း ဆြမ္းစားျခင္း ေရခ်ဳိး သန္႔စင္ျခင္း စသည္ ျပဳလုပ္ရန္ နိမၼိတ ႐ုပ္ပြားေတာ္ကို အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ဖန္ဆင္းၿပီး လူ႔ျပည္သို႔ ၾကြေတာ္မူရာတြင္ ဟိမ၀ႏၱာ စႏၵကူးေတာ၌ ေန႔သန္႔စင္ (အနားယူ) ေတာ္မူပါတယ္္။ ထို စႏၵကူးေတာတြင္ အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား အား ၀တ္ႀကီး ၀တ္ငယ္ ျပဳစု ခစားခိုက္ ျမတ္စြာဘုရားက ရွင္သာရိပုတၱရာ အား အဘိဓမၼာ တရားကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္နည္းျဖင့္ ေဟာေတာ္မူပါသည္။

(၃) နာတိ ၀ိတၳာရ နာတိသေခၤပ ေဒသနာ (မက်ဥ္း မက်ယ္နည္း)
အရွင္သာရိပုတၱရာက ျမတ္စြာဘုရား ေဟာခဲ့သည့္ အက်ဥ္းနည္းကို တပည့္ ရဟန္း ငါးရာတို႔အား မက်ဥ္း မက်ယ္ နည္းျဖင့္ ျပန္လည္ ေဟာေတာ္မူပါသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ အရွင္သာရိပုတၱရာက တပည့္ရဟန္း ငါးရာကုိ ေဟာၾကားေသာ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္အား ျမတ္စြာဘုရား ထံေမွာက္၌ ျပန္လည္ တင္ျပ အ စစ္ေဆး ခံရာ ျမတ္စြာဘုရားက နားေထာင္၍ လက္ခံ အတည္ျပဳ ေတာ္မူခဲ့ ပါသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ႀကီးသည္ ခုနစ္၀ါေျမာက္ျဖစ္ေသာ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၉ ခု ၀ါဆို လျပည့္ေက်ာ္ (၁) ရက္ မွ သီတင္းကြၽတ္ လျပည့္ေန႔ အထိ (၃) လ အတြင္း နည္း (၃) နည္းျဖင့္ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ေပၚထြန္းခဲ့ပါသည္။

ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာၾကားၿပီး တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွ သကၤႆနဂိုရ္ျပည္ သို႔ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔တြင္ ဆင္းသက္ေတာ္ မူခဲ့သျဖင့္ ထူးျမတ္ေသာေန႔ အျဖစ္သတ္မွတ္ၾကပါသည္။ 

ဘုရားရွင္ ဆင္းသက္ၾကြျမန္းလာသည္ကို ရည္စူးၿပီး ဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္ေသာ အားျဖင့္ ဆီမီးထြန္းကာ မီးထြန္းပြဲ က်င္းပေသာ အစဥ္အလာသည္ ေရွး ဘိုးေဘးဘီဘင္မ်ား လက္ထက္ ကပင္ ရွိခဲ့ပါသည္။ ထို႔အျပင္ဘုရားရွင္သည္ မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ နတ္သားကို တာ၀တႎသာ နတ္္ျပည္၌ အဘိဓမၼာ ခုႏွစ္က်မ္း ကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးေနာက္ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔တြင္ လူျပည္သို႔ သက္ဆင္းေတာ္ မူသည္ကုိ အေၾကာင္းျပဳလွ်က္ ဤေန႔ကို “ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔ ” ဟု သမုတ္ကာ အဘိဓမၼာ ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ပြဲမ်ားလည္း  
က်င္းပၾကပါသည္။

တစ္နည္း ဆုိလွ်င္ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ကုိ “ ဘုရားဆုပန္ေန႔ ” ဟူ၍လည္း ေခၚဆုိႏိုင္ပါတယ္။ ဘုရား 
ရွင္ တာ၀တႎသာမွ ဆင္းသက္ေတာ္ မူေသာအခါ လက်ာၤဘက္ ေရႊေစာင္းတန္းက နတ္ေဒ၀တာမ်ား၊ လက္၀ဲဘက္ ေငြေစာင္းတန္း က ျဗဟၼာမ်ား ၿခံရံလိုက္ပါကာ ကိုယ္ေတာ္တုိင္ အလယ္က ပတၱျမားေစာင္း တန္းျဖင့္ ဆင္းသက္ေတာ္မူပါသည္။ 

ထုိသို႔ နတ္ျဗဟၼာမ်ား ၿခံရံလိုက္ပါ၍ ဆင္းသက္ေတာ္ မူလာသည့္ ဘုရားရွင္၏ တုႏႈိင္းဖြယ္ မရွိ တင့္တယ္ျပည့္ စံုေသာ အသေရ ေတာ္ကို ဖူးျမင္ၾကရေသာအခါ (၃၆) ယူဇနာ အတြင္းရွိေသာ ပရိသတ္ အားလံုး ဘုရားကို အားက်၊ ဘုရားျဖစ္ခ်င္ စိတ္ေတြ ေပၚလာကာ ဘုရားဆု ကို ေတာင္းၾကပါသည္။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ “ ဘုရားဆု ပန္ေန႔” ဟုေခၚဆုိ ထုိက္ပါသည္။

သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔တြင္ ၀ါတြင္းသံုးလ ကုန္ဆံုး ကၽြတ္လြတ္ေသာေန႔ျဖစ္သျဖင့္ ၀ါဆုိေတာ္ မူၾက ကုန္ေသာ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္တုိ႔ လြတ္လြတ္ ကၽြတ္ကၽြတ္သြားလာ သီတင္းသံုးႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးကို ရရွိၾကပါသည္။ ထုိေန႔အထိ ၀ါဆိုၾကသည့္ သံဃာမ်ားသည္ အလြန္ အက်ိဳးထူးေသာ ကထိန္ အလွဴကို ခံယူထုိက္ေသာ အခြင့္အေရး လည္းရရွိၾကပါသည္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆုိရေသာ္ ...

သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔သည္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါကၽြတ္ေသာေန႔၊ အျပစ္ရွိက ေျပာၾကားပါရန္ အခ်င္းခ်င္း  ဖိတ္ပန္ အမႈျပဳၾကေသာ ပ၀ါရဏာေန႔၊ ဘုရားရွင္ တာ၀တႎသာ နတ္ျပည္၌ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ကို  ေဟာ ၾကားၿပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူေသာ အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔၊ နတ္ျဗဟၼာ အေပါင္းျခံရံလ်က္ တာ၀တႎသာမွ သကၤႆနဂိုလ္ျပည္သို႔ ဆင္းသက္ေတာ္မူေသာေန႔၊ ထုိသို႔ ဘုရားရွင္ ဆင္းသက္ ေတာ္မူသည္ကုိ 
ရည္စူး ပူေဇာ္ေသာ အားျဖင့္ ဆီးမီး စသည့္ ထြန္းညွိ ပူေဇာ္ေသာေန႔၊ ျဗဟၼာနတ္ လူ သံုးဘံု သူတုိ႔ ဘုရားရွင္အား အတူတစ္ကြ ၾကည္ျဖဴပူေဇာ္ေသာေန႔၊ နတ္လူ အမ်ား ဘုရားဆု ပန္ေသာေန႔ စေသာ ဂုဏ္ထူး၀ိေသ သ အဖံုဖံုႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေန႔ထူးေန႔ ျမတ္ ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ဤကဲ့သို ႔ေန႔ထူး၊ ေန႔ျမတ္မွာ ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား အားလံုး သတိပ႒ာန္ တရားေတာ္မ်ားကုိ နာယူက်င့္ၾကံ အားထုတ္ႏုိင္ၾကသျဖင့္ ဒုကၡခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းရာ အၿမိဳက္ နိဗၺာန္ ကုိ ရႏုိင္ၾကပါေစဟု ဆုေတာင္းၿပီး ဤေဆာင္းပါးကို နိဂံုး ခ်ဳပ္လိုက္ရပါသည္။


အသွ်င္ဉာဏုတၱရ (သီရိလကၤာ)
ဓမၼ ၏ စာမ်က္ႏွာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
Posted by aung myin
Tin Maung Hlaing