အသက္ထြက္ခါ နီး ၾကားစိတ္ အေရးအၾကီးဆံုး

 

အဆုံးထိဖတ္ပါ ေကာင္းလြန္းလို့

ေသျခင္းတရားသည္ ရိုးမလိုႏွင့္ အလြန္ဆန္း၏။ ဆန္းေသာ အရာ ဟူသမၽွသည္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္၌ ရိုးသြားစျမဲပင္။ ရိုးေသာ အရာ ဟူသမၽွသည္လည္း ၿပန္လည္ ဆန္းသစ္လာရစျမဲျဖစ္ေပ၏။

ေသျခင္းတရားကို သတၱဝါတိုင္း ၾကဳံေတြ႕ၾကရမည့္အရာျဖစ္၏။

မရဏသႏၷ လို့ေခၚသည့္ ဘဝေျပာင္းကာနီး ေရာက္လာသည့္ အခ်ိန္မွာေတာ့ စိတ္ဓာတ္ စြမ္းအားေတြဟာ အားေလ်ာ့လာေပ၏။

ယင္းကို

``မိန္းေမာတယ္´´

` ေမ်ာေနတယ္´´    ဟူ၍လည္းေခၚၾကပါ၏။

ဒီလို အခ်ိန္မ်ိဳး၌ ဘာနဲ႔တူသလဲ ဆိုလၽွင္ ေရနစ္ခ်ိန္၊ အျမင့္က လိမ့္ က်ခ်ိန္၊ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ခ်ိန္ မ်ားႏွင့္ အလားတူတယ္လို့ဆိုေပ ၏။

ယင္းအခ်ိန္၌ ဆိုလၽွင္ ေဇာက (၇) ႀကိမ္ မျဖစ္ေတာ့ေပ။ (၅) ႀကိမ္ ဘဲ ျဖစ္ေတာ့သည္ဟု ဆိုပါ၏။

ထြက္သက္၏ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္၌ ကံေတြကိုလည္း စနစ္တစ္က် သုံးသပ္ဆင္ျခင္ၿပီး ၿပဳလုပ္နိုင္စြမ္းလည္း မရွိေတာ့ေပ။ { တရားအခံ မရွိလၽွင္ေတာ့ ပ်ာေနၿပီ လို့ေျပာရမွာေပါ့ }

ကိုယ္အေလ့အက်င့္ သန္ခဲ့သည့္ ကံေတြကဘဲေနရာယူၿပီး အာသႏၷကံ သဖြယ္ ထင္လာျမင္လာတတ္ၾကပါ၏။

ဥပမာ -

လူတစ္ေယာက္သည္ ထိန္႔လန္႔တစ္ၾကား ျဖစ္သည့္ အခါ၌ ငါ့ ပါးစပ္ ကေန ဘယ္လို စကားမ်ိဳးေျပာမယ္လို့ စဥ္းစားခ်ိန္ မရ လိုက္ဘဲ ပါးစပ္၏ အက်င့္သန္ရာ အတိုင္းဘဲ ေယာင္ယမ္းေအာ္ တတ္ပါ၏။

{ ✳️ေကာင္းေသာ အက်င့္အျမဲ အာစိဏၰကံ ေတြလုပ္ထားဖို့လို၏။ ေယာင္ယမ္းလို့ရွိလၽွင္ မေကာင္းတာ ေယာင္ယမ္းတတ္သူမ်ား သတိထားဖို့လိုပါ၏။ }✳️

ထင္ျမင္လာသည့္ ကံေတြကလည္း စနစ္တစ္က် စဥ္းစားနိုင္စြမ္း မရွိေတာ့သည့္အတြက္ အေလ့အက်က္ သန္ရာ ( အာစိဏၰကံ) ေတြ ကဘဲေရာက္လာ ထင္လာၾကၿပီး (အာသႏၷကံ) သဖြယ္ျဖစ္ေပၚလာၾကတာပါ၏။

ေသခါနီး လူတစ္ေယာက္သည္ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္၌ (အၾကား) အာ႐ုံၾကားစိတ္သည္ ေနာက္ဆုံးျဖစ္ပါ၏။ေသခါနီး လူတစ္ေယာက္သည္ က်န္သည့္ အာ႐ုံေတြ ခ်ဳပ္ဆုံးၿပီး - အၾကား အာ႐ုံဘဲေနာက္ဆုံး က်န္ခဲ့ပါ၏။ေသခါနီး လူတစ္ေယာက္သည္ အျခားသူေတြက အနားကေန -ၾကည့္ေနၾကတဲ့ အခါ၌ အသက္လည္း မရွူေတာ့ေပ။ ႏွလုံးလည္း မခုံ ေတာ့ေပ။  လက္ေကာက္ဝတ္၌ ေသြးစမ္းၾကည့္ေတာ့ ေသြး လည္း မတိုးေတာ့ေပ။

ယင္းအခ်ိန္၌ အမ်ားအားျဖင့္ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္၏ အေဖာ္ျဖစ္ သည့္ ( ၾကားစိတ္ ) ရွိေနပါေသး၏။ေသခါနီး လူတစ္ေယာက္ အျခားအာ႐ုံေတြ ခ်ဳပ္သြားေသာ္လည္း ( အျခားသူေတြက ေသၿပီဟု ယူဆထားသည့္ အခ်ိန္၌ ) ၾကားစိတ္ က မခ်ဳပ္ေသးေပ။ ၾကားစိတ္ ဟာ အခ်ိန္အားျဖင့္ အမ်ား ဆုံး မိနစ္ ( ၂၀) ခန္႔ထိ ရွိေနတတ္ေပ၏။

( မိနစ္ -၁၀ - အၾကာဆုံး။ မိနစ္ -၁၀ ေအာက္ ၁၀ - မိနစ္၊ ၅ မိနစ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္နိုင္သည္ဟု ဆိုလိုပါ၏။ )

✳️လူနာရွင္ေတြဟာ ဒီကိစၥကို သိထားရမည့္ အေရးႀကီး ကိစၥျဖစ္ ေပ၏။ အသက္ထြက္ခါနီးမွာ အလြန္အေရးပါတယ္။✳️

✳️ဘဝ၏ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ေတြကိုျဖတ္သန္းရတာ အလြန္ေၾကာက္ စရာေကာင္းလွပါ၏။✳️

တစ္ခ်က္ကေလး အာ႐ုံလြဲလိုက္တာႏွင့္ အပါယ္က် သြားလၽွင္`` ဘြာေတး လုပ္၍´´မရေတာ့ေပ။ အကုသိုလ္ အစြဲအလန္းေတြႏွင့္ေသခါနီး အသက္မထြက္ ဝိညာဥ္မခ်ဳပ္နိုင္ဘဲ ဆန္႔ငင္ ဆန္႔ငင္ ပုဂၢိဳလ္ေတြကိုေတြ႕ဖူးၾကပါလိမ့္မည္။

✳️အခ်ိဳက်ေတာ့လည္း

အကုသိုလ္ ေစတနာ ၊ ကုသိုလ္ေစတနာ ႀကီးမားစြာမရွိ၊ ဝိပႆနာဉာဏ္တရား အေျခခံကလည္း မရွိေတာ့သူရဲ့ကံ က သူ႔ကို ဘယ္ပို့ရမွန္း မသိဘဲ စိတ္က ဟိုေရာက္လိုက္ ဒီေရာက္လိုက္နဲ႔ ၾကာေနတတ္ပါ၏။

ဒါကို ေဘးကလူေတြက .......သားကို ေစာင့္ေနသလိုလို ၊ သမီးကို ေစာင့္ေနသလိုလို ထင္ေနတတ္ၾကပါ၏။✳️ေမၽွာ္ေနသူက ေရာက္လာေတာ့ .... 

``အမေလး .. ေရာက္လာၿပီေလ.. ထၾကည့္ပါဦး ဟု´´ေဘးကမ်ား ကုန္းေအာ္လိုက္ရင္ အသက္ထြက္ေသမည့္ လူက` `သြားၿပီ အပါယ္´´ငရဲအိုး တိုက္ရိုက္ပါဘဲ။

ေလာဘႏွင့္ေသ ၿပိတၱာျပည္။

ေဒါသႏွင့္ေသ ငရဲျပည္။

ေမာဟႏွင့္ေသ တိရစၧာန္ျပည္။  ေတာင္ေအာက္ကို က်ခါနီးလူကို ေဆာင့္ကန္ခ်သလို ျဖစ္သြား မယ္။ ေသခါနီး၌ ဖက္ငိုသည့္ သူေတြ ဟာလည္း ေသသည့္သူကို အယူ မွားေစပါ၏။ သတိထားၾကပါ။

ကိုယ့္မိဘ၊ ကိုယ့္အမ်ိဳးေတြ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြကို ခ်စ္ပါတယ္ ဆိုလၽွင္ ေသခါနီး၌ အယူေကာင္းေစမည့္ လွူဒါန္းထားေသာ အလွူမ်ားကို သတိေပး ေျပာေစျခင္း၊ ပရိတ္ပ႒ာန္းမ်ား ရြတ္ဖတ္ ေပးျခင္း၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုႏွင့္ ဆက္စပ္ေသာ စကားမ်ားကိုသာေျပာျခင္းျဖင့္ ေသမည့္သူ၏ လားရားဂတိကို ေကာင္းေအာင္ျပဳ လုပ္သင့္ၾကေပ၏။

အခ်ိဳ့ဆိုလၽွင္ ...  

ငါေသရင္ မငိုၾကႏွင့္ ဆူညံဆူညံံံ မလုပ္ၾကႏွင့္ ငါတရား ကိုႏွလုံး သြင္းၿပီး ေအးခ်မ္းစြာေသပါရေစ ဆိုၿပီး မိသားစုကို ႀကိဳတင္ မွာ ထားတတ္သည့္ သူေတြရွိပါ၏။

ေသျခင္းႏွင့္ သံသရာကို အနားသတ္ အၿငိမ္းဇာတ္ကို ခင္းၾကစို့လား ၊ ဘဝမွန္သမၽွ လက္ဖ်စ္ တစ္တြတ္စာေတာင္ ဘုရားရွင္ မခ်ီးမြမ္း ခဲ့ေပ။ ယင္းေၾကာင့္ နတ္ဘဝ၊ ျဗဟၼာဘဝသည္လည္း သံသရာႏွင့္ ယွဥ္လိုက္လၽွင္ ခဏေလးပါ။

ကမၻာေပါင္း ( ၈၄၀၀၀) ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ အသက္ရွည္ သည့္ မဟာျဗဟၼာႀကီး ၏ သက္တမ္းေတာင္ ခဏေလးဟု ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါ၏။ က်န္သည့္ လူသက္၊ နတ္သက္ ဆိုတာ မေျပာနဲ႔ေတာ့။

အသက္ထြက္ခ်ိန္

ၾကားစိတ္၊ ျမင္စိတ္၊ နံသိစိတ္၊ အရသာသိစိတ္၊ ထိသိစိတ္ ႀကံေတြးစိတ္ ဒီအာ႐ုံေတြထဲ၌ ေနာက္ဆုံး စိတ္က ၾကားစိတ္ ဘဲ ျဖစ္ပါ၏။

ပထမဆုံး ထြက္ခြာသြားတာ ကေတာ့ ၿမင္စိတ္ဘဲျဖစ္ပါတယ္။ မရဏမင္းနဲ႔ စစ္ခင္းရာ၌ေနာက္ဆုံး အားကိုးရသည့္ သူရဲေကာင္းကေတာ့  ၾကားစိတ္ သူရဲေကာင္းျဖစ္ပါ၏။

ဒါ့ေၾကာင့္ . ဒီ ( ၾကားစိတ္ သူရဲေကာင္း) ကို မိမိ မေသခင္၌ ဒဏ္ခံနိုင္ေအာင္ ေကာင္းေကာင္း ေလ့က်င့္ထားဖို့ လိုအပ္ပါ၏။

မိမိသြားရင္း၊ လာရင္း၊ စားရင္း၊ ေသာက္ရင္း၊ ေနရင္း၊ ထိုင္ရင္းႏွင့္ တရားထိုင္ေနသည့္ ခ်ိန္ေတြ၌ ၾကားသည့္ အသံေတြကို လိုအပ္ သလို ျဖစ္ - ပ်က္ ရွုထားသည့္ အက်င့္လုပ္ထားဖို့ လိုပါ၏။

အခ်ိဳ့ဆိုလၽွင္ အသံခ်ဲ႕စက္သံ ဆူညံသံေတြေၾကာင့္ တရားရွုမွတ္ ၍ မရနိုင္ဘူး။ နားမခံနိုင္ဘူး အစရွိတာေတြဟာ နား၌ လာတိုက္ သည့္ အသံကို မိမိက ရွုမွတ္နိုင္သည့္ ေယာနိေသာမနသီကာရ ဆိုသည့္ အခံ မရွိတာပါဘဲ။ တရားရည္ ၿပည့္ဝသြားလၽွင္ ဒါေတြ ကို ခံနိုင္ရည္ရွိလာပါ၏ ။

ဒါ့ေၾကာင့္.. 

ေနာက္ဆုံး မရဏစစ္ပြဲ၌ အားကိုးရမည့္ ``ၾကားစိတ္´´သူရဲေကာင္း အားေလ့က်င့္ထားၾကပါဟု ဒကာ ဒကာမ အေပါင္း သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို့သည္ တစ္ဘဝကို အနားသတ္ သံသရာကို လက္စသတ္၍ ဒုကၡအေပါင္းခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ သံသရာကို ထပ္မံ အနားသတ္ေသာ ျမတ္နိဗၺာန္သို့ ေရာက္နိုင္ၾက ပါေစ။

ဦးပညိႏၵ အား ရွစ္ခိုး ကန္ေတာ႔ပါသည္ ။

🙏🙏🙏🙏🙏

#credit

#crd_to_owner

Crd ..  Original Uploader