ေရႊေရာင္ အနာဂတ္

လူမ်ိဳးျခား ဘာသာျခားေတြ ဆိုင္လုပ္ငန္း  လုပ္ၾကတယ္။ ေလး ငါးႏွစ္ၾကာတဲ႔အခါ… ဆိုင္ခြဲေတြ ထပ္ဖြင့္ႏိုင္တယ္။ လုပ္ငန္း အထိုင္က်လို႔ ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ၾကာရင္  ဆိုင္ခြဲ အနည္းဆံုး သံုးခုျဖစ္သြားၿပီ။ ျမန္မာဆိုင္ နဲ႔ ေဘးခ်င္းယွဥ္လာဖြင့္ရင္ ျမန္မာဆိုင္ဟာ သိပ္မၾကာခင္ ျပဳတ္ၿပီး ေျပးရၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ… လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္သံုးဆယ္ေလာက္က  အေရာင္းအဝယ္ ေကာင္းတဲ႔ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ မွာ  ပညာသင္ အလုပ္သမားအျဖစ္ ဝင္လုပ္ရင္း  ေလ့လာၾကည့္မိတယ္။ ၁။ အလုပ္ခ်ိန္တိက်တယ္။ ဆိုင္ပိတ္ခ်ိန္ တစ္ခါ တစ္ရံမွသာ ေနာက္က်တယ္။ နယ္ေအာ္ဒါမ်ားလို႔  ဒီေန႔ဝင္တဲ႔ေအာ္ဒါ ဒီေန႔အၿပီး ထုတ္တယ္။ ေန႔ကူးရင္  ေနာက္ေန႔ေအာ္ဒါေတြ ထပ္ၿပီး ဂ်မ္႔ မျဖစ္ေစဖို႔ပါ။ ၂။ သူေဌးက အစ အလုပ္သမား အဆံုး  အကုန္ အလုပ္လုပ္တယ္။ ဆိုင္မွာသြားၿပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္  အာ မရိုက္ဘူး။ ေသာက္ခ်ိန္ေရာက္ရင္  လုပ္ငန္းခြင္မွာ ဆယ္မိနစ္ခန္႔ နားၿပီး ေသာက္တယ္။ ၃။ သူေဌးအလုပ္က  ဆိုင္ရဲ႕ ပစၥည္းအဝင္ အထြက္ ပစၥည္းအားလံုး  ေခါင္းထဲမွာ ရွိတယ္။ ဆိုင္သမားရဲ႕အသက္က ပစၥည္းရွိရမယ္။ စစ္သားရဲ႕အသက္က က်ည္ဆံရွိရမယ္ လို႔  အၿမဲေျပာတဲ႔ သူေဌးရဲ႕စကား။