ကမာၻ႔ ႐ွင္​ဘုရင္​ မဟာပထမံ​ ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​

က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆံ​ေတာ္​႐ွင္​သို႔ ​ေရာက္​​ေတာ့မွပဲ ကမာၻ႕႐ွင္​ဘုရင္​ ဟူ​ေသာ စကားကို ၾကားဖူး​ေပ​ေတာ့ သည္​။ က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆရာ​ေတာ္​ ၏ ဖခင္​မွာ ဦးစံ​ေဖ ဆိုသူျဖစ္​​ေၾကာင္​း သိရပါသည္​။ ဦးစံ​ေဖ မွာ ဆရာ​ေခါင္​ ထြက္​ရပ္​စခန္​းသို႔ မျမန္​းခင္​က ​ဇုတ္သုတ္​ရြာတြင္​ အတူတစ္ကြ ​ေနထိုင္​ခဲ့​ေၾကာင္​း သိရပါသည္​။ 

ထိုစဥ္​က ဇုတ္​သုတ္​ရြာရွိ ရြာသူရြာသားမ်ား ဝမ္​း​ေရာဂါ က်​ေရာက္​ခဲ့စဥ္​အခါက ဆရာ​ေခါင္​ႏွင္​့ အတူ ရပ္​တြင္​း ရြာတြင္​း လွည္​့လည္​ကာ ရြာသူ ရြာသားမ်ားကို ထို​ေဘးအႏၱရာယ္​မွ ကယ္​တင္​ခဲ့​ေၾကာင္​းသိရပါသည္​။ ထိုကဲ့သို႔​ေသာ ျဖစ္​ရပ္​ဆန္​းမွာ အဆန္​း တစ္ၾကယ္​ ျ​ဖစ္​ရကား ယခုထက္​တိုင္​ ​ေျပာမဆံုး​ေပါင္​ ​ေတာသံုး​ေတာင္​ျဖစ္​၍ ​ေန​ေၾကာင္​းသိရပါသည္​။

ထိုအခါတြင္​ ထီးစုတ္​ႀကီးကို ​ေဆာင္​းကာ ရြာ႐ိုးကိုး​ေပါက္​ ​ေလ်ွာက္​၍ ​ေလ်ွာက္​၍ သြား​ေနၾက​ေသာ ဆရာ​ေခါင္​ႏွင္႔​့ ဦးစံ​ေဖတို႔ကို လူအားလံုးက အ႐ူး ဟူ၍ သမုတ္​ခဲ့ၾက​ေၾကာင္​း တစ္​ဆင္​့႔ စကား တစ္​ဆင္​့ၾကားရသူ ကပင္​လ်ွင္​ ရင္​​ေမာစရာ ​ေကာင္​းလွပါသည္​။

ထီးစုတ္​ႀကီး​ေပၚတြင္ ​"ကမာၻ႕ ႐ွင္​ဘုရင္​" ဟူ​ေသာ စာတန္​းႀကီးကို ထိုးကာ လမ္​း​ေလ်ွာက္​​ေန​ေသာ ဆရာ​ေခါင္​ႏွင္​့ ဦးစံ​ေဖတို႔  ရယ္​ရယ္​​ေမာေမာ  သြား​ေနၾကသည္​ကို ျမင္​ရ​ေသာအခါ လူအ​ေပါင္​းတို႔က အျမင္​ဆန္​း သျဖင္​့ အ႐ူးထင္​ၾကမွာ မဆန္​း​ေၾကာင္​း၊ ယခုတစ္ဖန္​ မိမိတု႔ိ မသိခဲ့သမ်ွ တို႔ကို အတိုးခ်ကာ လြမ္​း​ေနရၾက​ေၾကာင္​း၊​ ေနာင္​တသံ က​ေလးျဖင္​့ ​ေျပာဆို​ေနၾကသည္​ကို တစ္​ဆင္​့ျပန္​၍ ၾကားရ​ေသာ ကြၽန္​​ေတာ္​့မွာ အ​ေတာ္​ က​ေလး ၾကက္​သီးထမိပါသည္​။

အ႐ူး ဟူ၍ထင္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ ရြာထဲဝင္​တာ​ေတာင္​ လက္​မခံခ်င္​ၾကသျဖင္​့ ရြာျပင္​သို ႔ႏွင္​ထုတ္​ခဲ့ၾက​ေသာသူတို႔မွာ ယခုအခါ ​ေနာင္​တရ၍ မဆံုး​ေၾကာင္​း သိရပါသည္​။ က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆရာ​ေတာ္​ဘုရားႀကီး ပင္​လ်ွင္​ ကိုးႏွစ္​ တိုင္​တိုင္​ အဆင္​့ဆင္​့​ေသာ အက်င္​့စခန္​းတို႔သို႔ ဝင္​​ေရာက္​ခဲ့ရာတြင္​ အလြန္​ ပင္​ပန္​းဆင္​းရဲခဲ့​ေၾကာင္​း တစ္​ဆင္​့စကား တစ္​ဆင္​့ၾကားသိခဲ့ရပါသည္​။

ဆရာ​ေတာ္​ ၏ ဘဝအထံု ပါရမီ ဓာတ္​ခံတို႔မွာ ဘမ်ိဳးဘိုးတူျဖစ္​​ေၾကာင္​း ယခုမွ​ေျပာဆိုသံမ်ား ၾကားရပါသည္​။ ​ေ႐ွး​ေ႐ွး​ေသာ အခါကမူကား တစ္​​ေက်ာ့ျပန္​ ဆံ​ေတာ္​႐ွင္​ျမတ္​ သာသနာ​ေတာ္​ကို သုဝဏၰဘူမိ တြင္​ ဖြင္​့​ေဖာ္​ရန္​ ႀကိဳးစားစဥ္​ ကာလျဖစ္​သျဖင္​့ ဥာဏ္​နည္​းသူတို႔ နည္​းနည္​းက​ေလးမ်ွ ရိပ္​မိပံုမရပါ။ ထို႕​ေၾကာင္​့ပင္​လ်ွင္​ တစ္​လြဲထင္​ တစ္​လြဲ​ေတြးခဲ့​ေၾကာင္​း သိခဲ့ရပါသည္​။

ကမာၻ႕႐ွင္​ဘုရင္​ မဟာ​ ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​ႏွင္​့ ဦးစံ​ေဖ တို႔၏ အ​ေမြကို ဆက္​ခံ​ေသာ သားျဖစ္​သူ က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆရာ​ေတာ္​

ဇုတ္​သုတ္ ရြာသည္​ ယခုအခါ နမူနာ ယူစရာ စံျပ​ေက်းရြာႀကီး အျဖစ္​ ​ေက်ာ္​ၾကားလ်က္​ ႐ွိပါသည္​။ သုဝဏၰဘူမိ ဆံ​ေတာ္​႐ွင္​မ်ားကို ​ေန႔ခ်င္​းၿပီး ဖူး​ေျမာ္​ႏိုင္​ရန္​အတြက္​ ဆရာ​ေတာ္​ႀကီးသည္​ တံတား ေဆာက္​ျခင္​း၊
လမ္​း​ေဖာက္​ျခင္​း တို႔ကို ထူးထူးျခားျခား ႀကိဳးႀကိဳးစားစား ျပဳလုပ္​ခဲ့​ေၾကာင္​း သိရပါသည္​။

ဇုတ္​သုတ္​ရြာသည္​ ဆရာ​ေတာ္​ ၏ ဇာတိခ်က္​​ေႂကြ ​ေမြးရပ္​​ေျမလည္​းျဖစ္​၏။ ထို႔အတူပင္​ ဆရာ​ေတာ္​ ၏ ဝိဇၨာ ဓာတ္​ပႏၷက္​ခ်ရာ ​ေအာင္​​ေျမလည္​းျဖစ္​၏ဟု သိသူတို႔က ဆိုျကပါသည္​။

က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆံ​ေတာ္​႐ွင္​ ပတ္​ဝန္​းက်င္​သို႔​ေရာက္​တိုင္​း ဘယ္​​ေနရာ​ေလာက္​မွာ က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆရာ​ေတာ္​ႀကီး ငယ္​ငယ္​တုန္​းက ႏြား​ေက်ာင္​းသား ဘဝတုနး္​ကႏြား​ေက်ာင္​း၍ ​ေနလိမ္​႔မည္​နည္​း ဟု စိတ္​ကူးျဖင္​့႔ မွန္​းဆကာ ဟိုဟိုဒီဒီ မ်က္​စိကစား၍ ၾကည္​့​ေလ့ ၾကည္​့ထ႐ွိပါသည္​။

မိမိ ငယ္​စဥ္​က​ေလးဘဝက ဤကုန္​း​ေပၚတြင္​ ႏြား​ေက်ာင္​းခဲ့​ေၾကာင္​းကို ဆရာ​​ေတာ္​သည္​ မိမိဘဝျဖစ္​စဥ္​ကို ဓမၼပလႅင္​ ဆင္​ယင္​က်င္​းပ​ေသာ အခါမ်ားတြင္​ ​ေျပာ​ေလ့​ေျပာထ ႐ွိ​ေၾကာင္​းသိရပါသည္​။

ငယ္​စဥ္​အခါမ်ားက ဆိုလ်ွင္​ ဤဘုရား ကုန္​း​ေတာ္​​ေပၚသို႔ ​ေရာက္​တိုင္​း ​ေရာက္​တိုင္​းမွာ ဘာမွန္​းမသိဘဲ မသိစိတ္​ျဖင္​့ ၾကက္​သီး​ေမြးညႇင္​း ထတတ္​​ေၾကာင္​း ဆရာ​ေတာ္​က ျပန္​၍​ေျပာတတ္​သည္​ဟု ဆိုပါသည္​။

ငယ္​စဥ္​အခါက က​ေလးတို႔ သဘာဝ အတိုင္​း ခုန္​​ေပါက္​​ေျပးလႊား ကစား၍​ေနစဥ္​ က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆံ​ေတာ္​႐ွင္​ ဟု ယခုအခါ ​ေခၚ၍​ေနၾက​ေသာ္​လည္​း ​ေ႐ွးအခါက ထီး​ေတာ္​ႀကီး ​ေစာင္​း၍ ​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့ " ထီး​ေစာင္​း ဘုရား" ဟု လူ႔သဘာဝအတိုင္​း ​ေရႊမ႐ွိတဲ့ ဘုရား လူမ႐ို​ေသ ဆိုသလို ​ေခၚ​ေဝၚခဲ့ၾက​ေသာ ထီး​ေစာင္​းဘုရားမွ ​ေရာင္​ျခည္​​ေတာ္​မ်ား ကြန္​႔ျမဴးသည္​ကို ဖူးျမင္​ခဲ့ရ​ေၾကာင္​း ဆရာ​ေတာ္​မွ ျပန္​၍ျပန္​၍ မိန္​႔ၾကားတတ္​ပါသည္​။

ထိုစဥ္​က ကစားေဖာ္​၊ ကစားဖက္​မွာ (၆) ဦး႐ွိ​ေၾကာင္​း ဆရာ​ေတာ္​က မွန္​မွတ္​ ရရ ျပန္​​ေျပာတတ္​ပါသည္​။ သို႔​ေသာ္​လည္​း ၆ ဦး အနက္​ ၂ ဦး သာလ်ွင္​ ​ေရာင္​ျခည္​​ေတာ္​ လႊတ္​သည္​ကို ဖူးျမင္​ရ​ေၾကာင္​း၊ က်န္ ေလးဦးမွာ ဘာမွ မျမင္​ရဘဲ "ဘာလဲ ဘာလဲ" ဟု ​ေမးကာ​ေနခဲ့​ေၾကာင္​း သိရပါသည္​။ 

ထူးဆန္​း​ေသာ အခ်က္​မွာ ျမင္​ရ​ေသာ၂ ဦးသည္​သာ ယခုထက္​တိုင္​ သက္​႐ွိ ထင္​႐ွား ႐ွိၿပီးလ်ွင္​ မျမင္​ခဲ့ရ​ေသာ ထို ၄ ဦးမွာ ကံဆိုးမိုး​ေမွာင္​ က်၍ ​ေသဆံုးခဲ့ၿပီျဖစ္​​ေၾကာင္​း သိရပါသည္​။

​ေခတ္​ပ်က္​ ​ေခတ္​ဆိုးကာလတြင္​ ဇုတ္​သုတ္​ ရြာႀကီးတစ္​ခုလံုး ကံဆိုးမိုး​ေမွာင္​က်၍ အ​ေမွာင္​ဖံူး​ေသာ အနက္​​ေရာင္​နယ္​​ေျမျဖစ္​စဥ္​ ကာလမ်ားတြင္​ ထို၄ဦးမွာအသတ္​ခံခဲ့ရ​ေၾကာင္​း စိတ္​မ​ေကာင္​းစြာ ၾကားသိရ​ေသာအခါ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔မွာ ဘာမဆိုင္​ညာမဆိုင္​ ဘာကို တမ္​းတရမွန္​းမသိ လြမ္​းမိ၊ ​ေဆြးမိပါ​ေသးသည္​။

ဒုတိယ ကမၻာစစ္​ အတြင္​းက အဂၤလိပ္ ​စစ္​သားမ်ားႏွင္​့ က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆရာ​ေတာ္​ ငယ္​ဘဝ

ဒုတိယ ကမၻာစစ္​ႀကီးအတြင္​း အဂၤလိပ္​ တပ္​မ်ား ျပန္​ဝင္​လာ​ေသာအခါ ဘီးလင္​း ၿမိဳ႕နယ္​သည္​လည္​း အဂၤလိပ္​ တို႔ အရိပ္​​ေအာက္​ ​ေရာက္​ခဲ့ရ​ေသာ ​ေနရာ တစ္​​ေနရာျဖစ္​​ေၾကာင္​း သိရပါသည္​။ မဟုတ္​မခံ​ တတ္​ေသာ ဘီးလင္​းသား တို႔က အဂၤလိပ္​ျမင္​းစီး စစ္​ဗိုလ္​အား သတ္​ပစ္​၍ လက္​နက္​မ်ား လုယူ ထားခဲ့​ေၾကာင္​း သိရပါသည္​။

ထိုအခါ ဆတ္​ဆတ္​ထိ မခံ​ေသာ အဂၤလိပ္ ​စစ္​တပ္​ကလည္​း ဇုတ္​သုတ္​ ရြာက ရြာသူရြာသားမ်ား ကို လက္​လွမ္​းမီရာ​ေခၚၿပီးလ်ွင္​ အႏုနည္​းျဖင္​့ စစ္​​ေမးမရ၍ နယ္​ခ်ဲ့ နည္​းျဖင္​့ ရြာသားမ်ားကို တစ္​​ေနကုန္​ ​ေနလွမ္​းဒဏ္​​ေပးခဲ့​ေၾကာင္​း သိရပါသည္​။ ထိုသို႔ တစ္​​ေနကုန္​​ေနလွမ္​း၍ အျပစ္​​ေပးခံရ​ေသာ ကြင္​းျပင္​​ေနရာမွာလည္​း ယခုအခါ က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆံ​ေတာ္​႐ွင္​တည္​​ေနရာ ကုန္​း​ေတာ္​၏​ေျခနင္​း​ေနရာ ျဖစ္​​ေၾကာင္​းသိရပါသည္​။

ထိုသို့​ေသာ အခါတြင္​ က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆရာ​ေတာ္​ အ​ေလာင္​းအလ်ာ မွာလည္​း အ​ေတာ္​က​ေလး သိတတ္​​ေသာအရြယ္​သို႔ ​ေရာက္​​ေနသည္​ဟုဆိုပါသည္​။ သို႔​ေသာ္​လည္​း သူမ်ား​ေတြ ထိုသို႔​ေနလွမ္​းရန္​ အားလံုး အ ဖမ္​းခံရ​ေသာ အခ်ိန္​တြင္​ ထူးဆန္​း ကံ​ေကာင္​းစြာျဖင္​့ ဆရာ​ေတာ္​ အ​ေလာင္​းအလ်ာ က​ေလးမွာ ထူးဆန္​းစြာ တစ္​​ေနရာတြင္​ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေန​ေၾကာင္​းသိရပါသည္​။ 

ကုန္​း​ေတာ္​ တစ္​​ေနရာတြင္​ ထိုသို႔ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့ အညႇည္​းပန္​း ခံရ​ေသာသူမ်ားထဲတြင္​လည္​း မပါခဲ့ရဘဲ၊ ဘာမွလည္​း မသိဘဲႏွင္​့ စစ္​​ေဘး စစ္​ဒဏ္​ ႏွိပ္​စက္​ဒဏ္​မွ ကင္​း​ေဝးခဲ့ရ​ေၾကာင္​း ထူးဆန္​းအံ႕ျသဖြယ္​ရာ သိခဲ့ရပါသည္​။

ထိုသို႔​ေသာ အခ်ိန္​တြင္​ က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆရာ​ေတာ္​ အ​ေလာင္​းအလ်ာမွာ ၁၈ႏွစ္​သား အရြယ္​သို႔ အသိ မိတ္​​ေဆြ တစ္​ဦးဦး၏ ကူညီ​ေစာင္​မ မႈ​ေၾကာင္​့ ရန္​ကုန္​သို႔ ​ေ႐ာက္​ဖူးခဲ့​ေၾကာင္​း ျပန္​လည္​​ေျပာၾကား၍ သိ႐ွိခဲ့ရပါသည္​။

က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆရာ​ေတာ္​ျဖစ္​လာမည္​့ နာဂဝိဇၨာ ဘိုးသစၥာ ရ​ေသ့ႀကီးသည္​ ​ေလာကီ​ေလာကုတၱရာ ပညာရပ္​မ်ားကို ​ေလ့လာ လိုက္​စားၿပီး​ေနာက္​ မိမိ၏ ဇာတိရပ္​ရြာျဖစ္​​ေသာ ဇုတ္​သုတ္​ ရြာသို႔ ျပန္​လည္​​ေ႐ာက္​႐ွိ လာ​ေသာ ခုႏွစ္​မွာ (၁၃၃၁ ခုႏွစ္​) ျဖစ္​​ေၾကာင္​း မွတ္​သားမိပါသည္​။

ထိုသို႔​ေသာ အခ်ိန္​တြင္​ ဇုတ္​သုတ္​ ရြာတြင္​ သူပုန္​ သူကန္​တို႔ ႀကီးစိုး လႊမ္​းမိုးလ်က္​႐ွိ​ေၾကာင္​း သိခဲ့ရပါသည္​။ ရြာသူ ရြာသားတို႔မွာလည္​း က်ီးလန္​႔စာစား ဟူ​ေသာ စကားအတိုင္​း​ေၾကာက္​​ေၾကာက္​ လန္​႔လန္​႔​ေနရ ၊ စားရ​ေၾကာင္​းသိရပါသည္​။ ညအခါ အိပ္​​ေသာအခါမွာ ပင္​လ်ွင္​ အႏၱာရာယ္​ ကင္​း​ေအာင္​ ပုန္​း​ေအာင္​း၍ အိပ္​ရ​ေၾကာင္​း သိရပါသည္​။

ထိုအခ်ိန္​တြင္​ လူအ​ေပါင္​းတို႔သည္​ ကပ္​​ေရာဂါ ဆိုက္​ကပ္​​ေနသည္​ဟုပင္​ ​ေျပာ၍ ရပါသည္​။ အဘယ္​​ေၾကာင္​့ဆို​ေသာ္​ ဇုန္​သုတ္​ ရြာသူ ရြာသား မ်ားတို႔သည္​ အစားဆင္​းရဲရံုသာ မက အ​ေနပါ ဆင္​းရဲ လ်က္​ ႐ွိ​ေၾကာင္​း စိတ္​ မ​ေကာင္​းဖြယ္​ရာ ျပန္​​ေျပာင္​းသိ႐ွိရပါသည္​။

တစ္​ရြာလံုး၏ သံုးပံုႏွစ္​ပံု​ေက်ာ္​​ေက်ာ္​ မွာလည္​း ​ေရာဂါ​ေပါင္​းစံုျဖစ္​​ေနရ​ေၾကာင္​းသိရပါသည္​။ ပလိပ္​​ေရာဂါျဖစ္​သူကျဖစ္​၊ ဝမ္​း​ေရာဂါ ျဖစ္​သူကျဖစ္​ တစ္​ရြာလံုး ကပ္​ဆိုက္​လ်က္​႐ွိသည္​ဟု ဆိုႏိုင္​ပါ​ေတာ့သည္​။

ထိုအခ်ိန္​အခါတြင္​ ဘယ္​အိမ္​ကို ၾကည္​့ၾကည္​့ အိမ္​တိုင္​း အိမ္​တိုင္​းမွာ ​ေခါင္​းရင္​းခန္​း တံခါးက ပိတ္​၍၊ ပိတ္​၍ ထားတတ္​သည္​ဟုဆိုပါသည္​။ သည္​လို ဆိုလ်ွင္​ပင္ ျကည္​့႐ႈမ်ွႏွင္​့ပင္​ ထိုအိမ္​တြင္​ လူနာ ႐ွိ​ေနၿပီဟု မွန္​းဆႏိုင္​ ပါသည္​။

ထိုသို႔​ေသာ အခ်ိန္​တြင္​ ယခု က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆံ​ေတာ္​႐ွင္​ တည္​ရာ ကုန္​း​ေျမႀကီး မွာလည္​း ခ်ံဳႏြယ္​ ပိတ္​​ေပါင္​း​ေတြ ထူထပ္​လ်က္​ ႐ွိၿပီးလ်ွင္​ မ​ေကာင္​းသူတို႔ ခိုရာ​ေအာင္​းရာ အားကိုး အားထား​ေနရာႀကီးျဖစ္​၍​ေန သည္​ဟု ကိုယ္​​ေတြ႕ သိသူတို႔ကျပန္​​ေျပာၾကပါသည္​။

ယခု က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း ဆံ​ေတာ္​႐ွင္​ႀကီး ကလည္​း ထိုအခ်ိန္​က ထီးကလည္​း​ေစာင္​း၊ စိန္​ဖူး ကလည္​း ကြဲ အက္ ​လ်က္​႐ွိသျဖင္​့ ရြာဘုရား၊ ရြာသား ကလည္​း မ႐ို​ေသ၊ ဘယ္​သူကမွလည္​း မ႐ို​ေသ သကဲ့သို႔ ျဖစ္​​ေနၾက​ေပရာ ဘုရား ၏ ဘြဲ႔​ေတာ္​ကို ​ေမးလိုက္​လ်ွင္​ပင္​ "ထီး​ေစာင္​း ဘုရား"ဟုသာ ​ေျဖၾကပါသည္​။ 

ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့လည္​း ထီးက​ ေစာင္​း​ေနသျဖင္​့ ထီး​ေစာင္​း​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့႔  " ထီး​ေစာင္​း ဘုရား" ဟု​ေခၚ​ေၾကာင္​း ​ေတြးဆႏိုင္​ပါသည္​။

​ေစတီ​ေတာ္ ​ရင္​ျပင္​တြင္​ ​ေႁမြ တို႔၊ ကင္​းတို့ ကလည္​း မင္​းမူ က်က္​စားလ်က္​ ႐ွိၾကသည္​။ ၎ျပင္​ ဘယ္​​ေနရာ ၾကည္​့ၾကည္​့ ​ေခြး​ေလ​ ေခြးလြင္​့မ်ား​ေနတာကလည္​း ျမင္​၍ျမင္​၍​ေနရ၏။ ႏြား​ေက်ာင္​းသား​ေတြ ၊ကြၽဲ​ေက်ာင္​းသား​ေတြ အားကိုး အားထားျပဳ​ေသာ ကြၽဲစားက်က္​၊ ႏြားစားက်က္​လည္​း ျဖစ္​၍​ေန​ေပသည္​။ 

ယခု ​ေရႊ​ေရာင္​ တစ္ဝင္​းဝင္​း တစ္​​ေက်ာ့ျပန္​ ပြင္​့လင္​းလ်က္​႐ွိ​ေသာ ဆံ​ေနာ္​႐ွင္​ က်ိဳက္​ထီး​ေဆာင္​း​ ေနရာႀကီးတြင္​ အတိတ္​က အရိပ္​တို႔ကို မွန္​းဆ၍ၾကည္​့ႏိုင္​ပါသည္​။ ထိုအခ်ိန္​တြင္​ "ကမာၻ႕ ႐ွင္​ဘုရင္​"ဟု စာတန္​းထိုးထား​ေသာ ထီးစုတ္​ႀကီး ကို ​ေဆာင္​းကာ ရြာ႐ိုး ကိုး​ေပါက္​ ​ေလ်ွာက္​၍​ေနၾက​ေသာ ဆရာ​ေခါင္​ႏွင္​့ ဦးစံ​ေဖတို႔၏ ႐ုပ္​ပံုလႊာကို စိတ္ မ်က္​စိျဖင္​့ ျပန္​လည္​၍ ထင္​​ေယာင္​ျမင္​​ေယာင္​​ေတြး​ေတာႏိုင္​ပါသည္​။

ထိုကဲ့သို႔​ေသာ တစ္​ရြာလံုး ဝမ္​း​ေရာဂါ၊ ကပ္​​ေရာဂါ က်​ေရာက္​​ေနစဥ္​တြင္​ ထို​ေဘး အႏၱာရာယ္​ ကပ္​ဆိုးႀကီးမွ လြတ္​​ေျမာက္​​ေအာင္​ မိမိနည္​း၊ မိမိဟန္​ျဖင္​့ ကယ္​တင္​ရန္​ စီမံခဲ့​ေသာ ႐ုပ္​ပံုလႊာႀကီးကို ျပန္​လည္​ျမင္​​ေယာင္​တိုင္​း " ကမာၻ႕ ႐ွင္​ဘုရင္​" ဟူ​ေသာ စာလံုးမ်ားသည္​ ယခုထက္​တိုင္​ အဓိပၸာယ္​ ​ေကာင္​းလ်က္​ ႐ွိပါ​ေတာ့ သည္​။ ထိုမွ တစ္​ဆင္​့ မြန္​ျမတ္​​ေသာ သ​ေဘာတို႔ကို​ ေတြး​ေတာႏိုင္​ပါသည္​။

မိမိ သည္​ ျမတ္​႐ွင္​ဇိန အ​ေလာင္​း​ေတာ္​ျဖစ္​​ေၾကာင္​း အ​ေထာက္​အထား အျဖစ္​  အဘ ​ေအာင္​မင္​း​ေခါင္   ​ႀကီး ကိုယ္​တိုင္​ ရြတ္​ဆို​ေျပာၾကားခဲ့​ေသာ မန္​က်ည္​း​ေတာ က ကဗ်ာတစ္​ပုဒ္​

၁၃၁၀ ျပည္​့ႏွစ္​၊ တန္​​ေဆာင္​မုန္​း လျပည္​့​ေက်ာ္​ ၃ ရက္​၊ ၁၈ ရက္​ ၊ႏိုဝင္​ဘာလ၊ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္​၊ၾကာသပ​ေတး​ေန႔တြင္​ ဆရာ​ေခါင္​ သည္​ ​ေတာင္​ကလပ္​​ေပၚမွ ​ေဝါစီး၍ ဆင္​းလာစဥ္​ ကိုယ္​​ေတာ္​တိုင္​ ရြတ္​ဆို​ေတာ္​ မူ​ေသာ ကဗ်ာ တစ္​ပုဒ္​႐ွိ​ေၾကာင္​း မွတ္​မိသူတို႔က ​ေျပာၾကားၾကပါသည္​။

ထိုကဗ်ာကို အလို႐ွိသျဖင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ ႐ွာ​ေဖြရာ ႐ုတ္​တစ္ရက္​ မရခဲ့ပါ။ သို႔​ေသာ္​လည္​း ၁၄.၉.၂၀၀၀ ျပည္​့​ေန႔ ပုပၸါး​ေတာင္​ကလပ္​ ​ေရႊမန္​က်ည္​း​ေတာတြင္​ က်င္​းပ​ေသာ ​ေမတၱာ သမထ ​ေရႊလမ္​းစဥ္​ ​ေမတၱာပို႔ အဓိ႒ာန္​​ေအာင္​ပြဲ ႀကီးတြင္​ ​ေဝငွ​ေသာ စာက​ေလးကို အမွတ္​မထင္​ရ႐ွိခဲ့ပါသည္​။ 

ထို စာက​ေလးမွာ ပုပၸါး​ေတာင္​ကလပ္​ ဦး​ေမဓာဝီ က ​ေဝငွ​ေသာ ​ေမတၱာစာက​ေလး ၿဖစ္​ရာ ထို​ေမတၱာ စာက​ေလးထဲတြင္​ ဆရာ​ေခါင္ ​ကိုယ္​တိုင္​ ​ေတာင္​ကလပ္​​ေပၚမွ ​ေဝါ စီး၍ ဆင္​းလာစဥ္​ အဘဘုရား ကိုယ္​တိုင္​ရြတ္​ခဲ့​ေသာ ကဗ်ာျဖစ္​​ေၾကာင္​း သိရပါသည္​။ အျခား မူကြဲ႐ွိသူတို႔ ႏိႈင္​းယွဥ္​ ​ေလ့လာႏိုင္​ရန္​ ​ေအာက္​တြင္​ ​ေဖာ္​ျပလိုက္​ပါသည္​။ ဖတ္​႐ွဴ​ေတာ္​မူၾကပါ။

"​ေမာက္​လတ္​ တိမ္​​ေငြ႔၊ ကတ္​၍​ေဝွ႕သား၊
​ေပ်ာ္​​ေမြ႔ဖြယ္​ရာ၊ ​ေတာင္​​ေသလာကား၊
​ေဟမာ ဝိုက္​ပင္​့၊ ပင္​ခ်င္​းဆင္​့၍၊
ဖူးပြင္​့အာငံု၊ ​ေတာ္​​ေမွာ္​ရံုသည္​၊
သင္​းထံု ပန္​းနံ႕၊ ႐ွစ္​ခြင္​ႏွံ႕လ်က္​၊
ႏူးညံ႕​ေလြ႕​ေလြ႕၊ ​ေလႏွင္​့​ေရႊ႕​ေသာ္​၊
ုၾကံဳ​ေတြ႕လိႈင္​စြာ၊ ပန္​းဝတ္​လႊာတည္​း၊
နတ္​ရြာပန္​းႏွင္​့ ၊ၿပိဳင္​ကာတင္​့သို႔၊
ဂႏိုင္​သ​ေရ၊ တက္​ၿဖိဳး​ေဝလ်က္​
​ေထြ​ေထြ ရပ္​ရပ္​၊ ​ေက်ာက္​ထပ္​ထပ္​ႏွင္​့
ကလပ္​ပုပၸါး၊ ​ေတာ္​​ေတာ္​ဖ်ားမွာ
ပန္​းမ်ားဘုရင္​၊ ​ေတာ္​ဝင္​နန္​းဆက္​
သန္​႔ဇင္​ခန္​႔သို႔၊ ညႇိဳ႕ညိဳ႕မိႈင္​းမိႈင္​း၊
ျမင္​ပင္​တိုင္​းတြင္​ ၊႐ိုးညႇာျမႏိႈင္​း၊
ပုလဲဆိုင္​းသြင္​၊ ျမင္​တိုင္​း​ေမ်ွာ္​လြမ္​း၊
႐ႈမပန္​းတည္​့၊ စိမ္​့စမ္​းတံခြန္​၊
​ေက်ာက္​သလြန္​မွ၊ သြန္​သြန္​ဖ်န္​း​ေဝ၊
​ေက်ာက္​စက္​​ေရတို႔၊ စီး​ေတြပတ္​ဝန္​း၊
​ေပ်ာ္​ဖြယ္​ထြန္​း၍၊ ကြၽန္​းကြၽန္​းသ​ေရ၊
တို႔​ေအာင္​​ေျမဝယ္​၊ သ​ေမၻခတၱိ၊
ႏြယ္​​ေတာ္​႐ွိလ်က္​၊ သီရိ ဘုန္​း​ေမာ္​၊
ကမၻာ​ေက်ာ္​သား၊ ​ေတ​ေဇာ္​ထန္​ျပင္​း၊
သိဒၶိ ဝင္​းလ်က္​၊ လူမင္​း နတ္​တို႔၊
ဦးခိုက္​ႀကိဳ၍ ၊ႏွစ္​ၿမိဳ႕​ေမြ႕​ေမြ႕၊
လြန္​​ေႂကြ႕သဒၶါ၊ ​ေစတနာႏွင္​့၊
ပူဇာသက္​ႏွင္​း၊ မင္​းမင္​း ဦး​ေသ်ွာင္​၊ ဘမင္​း​ေခါင္​ ကို၊
သိန္​း​ေထာင္​ တိုင္​းရြာ၊  လူမ်ားစြာတို႔၊
​ေရာက္​လာ သဲသဲ၊ ႐ႈမစဲဘဲ၊
​ေအာင္​ပြဲသဘင္​၊ ညီလာဝင္​႐ွင္​့၊
သြန္​သင္​သိပၸ၊ မ်ားသိႆကို၊
​ေဝငွ​ေပးအင္​၊ ဂုဏ္​ထူး တင္​သည္​၊
ျမတ္​႐ွင္  ​ဇိန အ​ေလာင္​း​ေတာ္​....။"

ဘိုးမင္​း​ေခါင္​ အ​ေၾကာင္​းကို အ​ေလးအနက္​ သစၥာ ဆို၍ ​ေျပာျပ​ေသာ အ​ေၾကာင္​းအရာမ်ား ​ေလ့လာခ်က္​

သာသနာျပဳ ​ေအးျမသႏၱာ သည္​ မိမိ၏ ​ေဆာင္​းပါး တစ္​ပုဒ္​ ျဖစ္​​ေသာ ပန္​သစၥာ ဆိုမိပါသည္​ ဟူ​ေသာ စာကို နကၡတၱ​ေရာင္​ျခည္​ မဂၢဇင္​း၊ အမွတ္​ _၁၀၉၊ ၁၉၉၉ခုႏွစ္​၊ ျသဂုတ္​လ၊ စာ-၃၇၊၃၈၊၃၉တြင္​ ​ေရးသားခဲ့ပါ သည္​။ ထိုစာ အရ သာသနာျပဳ​ေအးျမသႏၱာ သည္​ အဘ​ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​ႀကီး အ​ေၾကာင္​းကို အ​ေလးအနက္​​ေလ့လာလ်က္​ ႐ွိ​ေၾကာင္​း ထင္​႐ွား သိသာလာပါသည္​။ သူ၏ စကားအရ ျပန္​​ေျပာပါမည္​။

အဘမင္​း​ေခါင္​ႀကီး ကို ၾကည္​ညိဳ​ေလးစား အ​ေရးထား ဖြဲ႔ႏြဲ႔​ေဖာ္​က်ဴး မွတ္​တမ္​း တင္​ၾက​ေသာ ပုဂၢိဳလ္​ အ​ေျမာက္ ​အျမား႐ွိပါသည္​။ ထိုအထဲတြင္​ ​ေအးျမသႏၱာ သည္​ ထူးျခား​ေသာသူ တစ္​ဦးျဖစ္​ပါသည္​။ သူ၏ မွတ္​တမ္​းမ်ားသည္​ ​ေလးစားဖြယ္​ျဖစ္​​ေသာ​ေၾကာင္​့႔  ဤစာျပဳစုသူက ​ေသခ်ာစြာ စု​ေဆာင္​း မွတ္​သားထားပါသည္​။

​ေအာက္​ပါ စာသားတြင္​ ​ေအးျမသႏၱာ သည္​ ​ေခါင္​​ေလး​ေခါင္​ အ​ေၾကာင္​း မိမိ​ေလ့လာသမ်ွကို ​ေဖာ္​ထုတ္​ထား​ေၾကာင္​း ​ေတြ႔႐ွိရပါသည္​။

(၁) ဒီ​ေနရာမွာ ​ေခါင္​​ေလး​ေခါင္​ ကိုလည္​း နည္​းနည္​း ျပန္​​ေျပာပါဦးမယ္​။ 
ပထမ အင္​းဝ မင္​း​ေခါင္​ကို မင္​း​ေပ်ာက္​ႀကီး လို႔လည္​း ​ေခၚပါတယ္​။ အဲ့ဒီ ဘဝမွာလည္​း အင္​း အတတ္​ႏွင္​့ ကိစၥၿပီးပါတယ္​။ 

ဒုတိယ မင္​း​ေခါင္​ ဘဝမွာလည္​း ဓာတ္​စမအတတ္​နဲ႔ ကိစၥၿပီးပါတယ္​။ 

တတိယ မင္​း​ေခါင္​ ဘဝမွာလည္​း အင္​း ​စမ အတတ္​​ေတြကို အၿပီးတတ္​ပါတယ္​။ စတုတၳမင္​း​ေခါင္​ ဘဝမွာလည္​း အမ်ိဳး၊ဘာသာ၊သာသနာ အ​ေရးမို႔ အဲ့ဒီ ႐ုပ္ ​နဲ႔ အဲ့ဒီနာမ္​ နဲ႔ တစ္​ခါ ျပန္​ဝင္​လာရတာပါ။ အဲဒါ (​ေခါင္​ ​ေလး ​ေခါင္​) အမည္ ​ခံယူထားတဲ့ အဘ​ေခါင္​ ပါပဲ။

​ေအးျမသႏၱာ ၏ တင္​ျပခ်က္​တြင္​ ဝိဇၨာဓိုရ္​ အဖြဲ႔ႀကီး ဟူ​ေသာ စကားတစ္​ခြန္​း ကိုလည္​း ​ေအာက္​ပါအတိုင္​း ​ေတြ႔႐ွိရပါသည္​။ ​ေအးျမသႏၱာ​ ေဖာ္​ျပခ်က္​တြင္​ သီ​ေပါမင္​း ပါ​ေတာ္​ မူၿပီး ၃ႏွစ္​ အၾကာက မွတ္​တမ္​းျဖစ္​​ေၾကာင္​း ​ေတြ႔႐ွိရပါသည္​။

သစၥာ ဆိုၿပီးလ်ွင္​ မဟာ​ ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​ အ​ေၾကာင္​း ဖြင္​့ဟ​ေျပာဆိုခ်က္​မ်ား

ျမန္​မာ သကၠရာဇ္​ ၁၃၁၄ ခုႏွစ္​မွာ ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ အသ်ွင္​​ေဇာတိပါလ ရဲ႕ ​ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​ႀကီး (ဝိဇၨာဝင္​) သ မိုင္​း ဆိုတဲ့ စာအုပ္​ဟာ အုပ္​​ေရ (၅၀၀၀) ထြက္​ခဲ့ဖူးပါတယ္​။ ၿပီး​ေတာ့ ၁၃၁၄ ခု၊ နတ္​​ေတာ္​လဆန္​း မွာပဲ ဆရာႀကီး ဦး​ေပၚဦး ျပဳစု ခဲ့တဲ့ ဝိဇၨာဓိုရ္​ ​ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​ ၏ ထြက္​ရပ္​​ေပါက္​ ရာဇဝင္​ ဆိုတဲ့ စာအုပ္​​ေတြဟာ အ​ေတာ္​့ကို ​ေလ့လာဖို႔ ထိုက္​တဲ့ စာအုပ္​​ေတြပါ။ ခု​ေတာ့ အလြန္​႐ွားပါး​ေနပါၿပီ။ 

အသ်ွင္​​ေဇာတိပါလ ​ေရးသားတဲ့ ဝိဇၨာဝင္​ သမိုင္​း စာအုပ္​ထဲမွာ ပုပၸါးဘိုးမင္​း​ေခါင္​ ရဲ႕ ပံု​ေတာ္ တစ္​ခုပါ႐ွိၿပီး ပံု​ေတာ္​ထိပ္​မွာ (အလံုးစံု​ေသာ ဝိဇၨာတို႔၏ ဦးစီး ဥကၠ႒၊ သဗၺသိဒၶိဝိဇၨာဓရ ပါကဋ​ေတဇ၊ဓမၼ​ေစတီ ရဃရ)​ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​ႀကီး ဆိုၿပီး အတိအလင္​း​ေဖာ္​ျပပါ႐ွိထားတာ ​ေတြ႔ရပါတယ္​ဟူ၍ ​ေအးျမသႏၱာက ​ေဖာ္​ထုတ္​တင္​ျပပါသည္​။

​ေအးျမသႏၱာ ၏ အထက္​ပါ စာတို႔တြင္​ နာမ္​ကိန္​းသည္​့႔ အ​ေၾကာင္​းလည္​း ပါ၏။ ​ေခါင္​သံုး​ေခါင္​ အ​ေၾကာင္​းလည္​းပါ၏။ သု​ေတသီ တို႔က ဆက္​လက္​​ေဝဖန္​ စဥ္​းစားရန္​ အခ်က္​အလက္​မ်ားျဖစ္​ပါသည္​။ ​ေလးစားထိုက္​​ေသာ အဆိုအမိန္​႔မ်ားျဖစ္​​ေၾကာင္​းသိ႐ွိရပါသည္​။ ​ေအးျမသႏၱာ က ​ေအာက္​ပါ စာပိုဒ္​တြင္​ အမ်ားသူငါ သိၾက​ေသာ ဦးအာစိဏၰ အ​ေၾကာင္​းကို ရဲရဲ ဝံ႔ဝံ တင္​ျပထား​ေၾကာင္​း ​ေလ့လာ​ေတြ႔႐ွိရပါသည္​။

မဟာ​ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​ ဟု လူအမ်ား​ ေခၚဆို​ေနၾက​ေသာ​ ေရႊျပည္​ဝင္​ 
ထြက္​ရပ္​​ေပါက္​ ဆရာ​ေတာ္​ ဦးအာစိဏၰ

အဘ​ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​ နာမ္​ကိန္​း ထားတဲ့ ဆရာ​ေတာ္ ​ဦးအာစိဏၰ၊ လူအမည္​ ဦးမင္​း​ေအာင္ ​ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္​ဟာလည္​း သူ႔ပင္​ကို အရကိုပဲ ပါရမီ ရင္႔​့က်က္​ၿပီး သိဒၶိ႐ွင္ ​တစ္​ဦးမ်ား ျဖစ္​​ေနမလားလို႔​ ေတြးမိ​ေၾကာင္​း။ အဲဒီဆရာ​ေတာ္​ ပ်ံ​ေတာ္​မူခ်ိန္​ဟာ သက္​​ေတာ္​ ၃၆ ႏွစ္​ျဖစ္​ၿပီး အဲ့ဒီ ႐ုပ္​ကို အဘ​ေခါင္​ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ကာလဟာ ၆၄ႏွစ္​ ဆို​ေတာ့ ဒီ႐ုပ္​ႀကီးဟာ ႏွစ္​ ၁၀၀တိုင္​ ​ေအာင္​ တည္​တံ႔​ေန တဲ့ သ​ေဘာဟာ ထူးျခားမႈတစ္​ရပ္​ပဲ။ 

ကိစၥၿပီး ​ေျမာက္​လို႔လည္​း ခရီး​ေပါက္​ခဲ့ပါတယ္​။ သို႔​ေပမယ္​့ အ​ေသထြက္​ သ​ေဘာမ်ိဳးႏွင္​့ ႐ုပ္​ကို စြန္​႔ခြာခဲ့တာမို႔ ဒီ႐ုပ္​ကို ထံုကူးၿပီး အဘ​ေခါင္​ ရဲ႕ နာမ္​ နဲ႔ ​ေပါင္​းစပ္​ အသံုးျပဳခဲ့​ေၾကာင္​း။

အဘ​ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​ ဟာ ဦးအာစိဏၰ လား။ ဦးအာစိဏၰ ဟာ အဘ​ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​လား " ဟူ၍ လည္​း​ေကာင္​း၊ "အဘ​ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​ ဟာ ဦးအာစိဏၰ ဟုတ္​ပါတယ္​။ ဦးအာစိဏၰ အဘ​ ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​ မဟုတ္​ပါဘူး" ဟူ၍ လည္​း​ေကာင္​း၊ 

ဆိုလိုတာက​ေတာ့ ဦးအာစိဏၰ ရဲ႕ ႐ုပ္​ခြံ အတိုင္​း ၾကည္​့​ေျပာမယ္​ ဆိုရင္​​ေတာ့ ဦးအာစိဏၰ အဘ​ေအာင္​မင္​း​ေခါင္​ပါပဲ" ဟူ၍ လည္​း​ေကာင္​း၊" တစ္ကယ္​့ ဦးအာစိဏၰ နာမ္​ဟာ ဝိဇၨာမယ ပညာရပ္​​ေတြႏွင္​့ အတူ အတြင္​း စခန္​း ကို ျမန္​းႂကြခဲ့ၿပီျဖစ္​လို႔ ဦးအာစိဏၰက သပ္​သပ္​၊ ဒီ႐ုပ္​ခြံကို အသံုးျပဳထားတဲ့ အဘ​ေခါင္​က သပ္​သပ္​စီပဲ"ဟူ၍ လည္​း​ေကာင္​း ဖြင္​့​ေဖာ္​ထားသည္​ကို ​ေလ့လာ​ေတြ႔႐ွိရပါသည္​။


ၿပီးပါၿပီ

Ko Kyikyaw

Source