ေဝေယာစန ေက်ာက္စိမ္း ေစတီေတာ္

ေခြး ၄ ေကာင္ကို လည္ေခ်ာင္းထဲ က ေသြးစ ပါလာေအာင္ပင္ အန္ေကြၽး ခဲ့တဲ့ ေက်ာက္တူးသမား ေမာင္စိုးႏိုင ္၏ ရည္မွန္းခ်က္ က ( တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ တြင္ ဗုဒၶေစတီေတာ္ တစ္ဆူ ကို ရတနာေက်ာက္စိမ္း မ်ားျဖင့္ တည္ထား ကိုးကြယ္ႏိုင္ေစရန္ ) ျဖစ္သည္ ။

တစ္ခါက ဦးစိုးႏုိင္ သည္ ခရီးသြားရင္း စိတ္မေကာင္းစရာ ျမင္ကြင္း တစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။
ေခြးမႀကီး တစ္ေကာင္ႏွင့္ ေခြးေလးသုံးေကာင္ တို႔သည္ အစာေရစာျပတ္ၿပီး ခ်ဳံပုတ္ထဲတြင္ ေခြလဲေနၾက သည္။

အိမ္မွာ မေမြးခ်င္ သျဖင့္ ေခြးမႀကီးႏွင့္ေခြးကေလး သုံးေကာင္ပါ ေတာထဲ လာပစ္ထားရာ လူေနအိမ္မ်ား မရိွသျဖင့္ အစာေရစာျပတ္ကာ လဲက်ေနၾက ျခင္းျဖစ္သည္။

အစာ တစ္နပ္ေလာက္သာ စားရပါက လူေနအိမ္မ်ား ရိွေသာေနရာသို႔ သူတို႔ သားအမိ တစ္ေတြ သြားႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။

ဦးစိုးႏိုင္သည္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ သဒၵါ တရားေၾကာင့္ ကားေပၚသို႔ အျမန္ေျပးကာ ေကြၽးေမြး စရာမ်ားကို ႐ွာ ၾကည့္ သည္။ မည္သည့္ အစာကိုမွွ် မေတြ႔ရ။

မ်က္ေစ့တစ္ဆုံး လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေသာ္လည္း အိမ္ေျခရာေျခ မေျပာနဲ႔ တဲ တစ္လုံးပင္မေတြ႔ရေပ။ ေကြၽးေမြး ခ်င္ေသာ ေမတၱာေစတနာ သည္ ျပင္းထန္ေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အပင္ထက္မွ ဖက္သန္႔သန္႔မ်ားကို ခူးကာ
ေခြးမ်ားေ႐ွ႕တြင္ ျဖန္႔ခင္းခ်လိုက္သည္ ။

အ႐ိုးေပၚ အေရတင္ျဖစ္ကာ ခ်ိနဲ႔ေနေသာေခြးမႀကီးႏွင့္ ေခြးကေလး သုံးေကာင္သည္ ဦးစိုးႏုိင္ ကို ရန္သူလား၊ မိတ္ေဆြလား ဟု မခြဲျခားႏုိင္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ လွမ္းၾကည့္ေနၾကသည္။ ရန္သူျဖစ္ေနပါက ထြက္ေျပးႏိုင္စြမ္း မရိွေတာ့ၿပီျဖစ္သျဖင့္ အေသခံဖို႔ရာသာ ရိွေပလိမ့္မည္။

ဦးစိုးႏုိင္ သည္ သူ၏ အာေခါင္ကို လက္ညိဳးျဖင့္ ထိုးကာ အသင့္ ခ်ထားေသာ ဖက္ရြက္ႀကီးေပၚသို႔ အန္ခ် လိုက္ သည္။

ေခြးမႀကီးႏွင့္ ေခြးကေလး သုံးေကာင္သည္ အတင္း ထိုးဟပ္ စားလိုက္ၾကရာ ခဏႏွင့္ ကုန္သြားသည္။ အစာေရစာျပတ္ေနၾကေသာ သူတို႔ ဝမ္းဗိုက္မ်ားသည္ တစ္ႀကိမ္ စားရ႐ံုႏွင့္ မတင္းတိမ္ႏိုင္ၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔၏ မ်က္လုံးေလးစုံ က ဦးစိုးႏုိင္ ၏ မ်က္ႏွာကို တစ္ၿပိဳင္တည္း စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။

ထိုအျဖစ္ကို ရိပ္မိသြားေသာ ဦးစိုးႏိုင္ က ဒုတိယအႀကိမ္ အန္ခ်ၿပီး ေကြၽးလိုက္ျပန္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္လည္း မိသားစုေလးေကာင္ အလုအယက္ စားၾကရာခဏႏွင့္ ကုန္သြားျပန္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ တတိယ အႀကိမ္ အာေခါင္ကို လက္ညိဳွးထိုး အန္ခ်လိုက္ျပန္ရာ ေခြးေလးေကာင္ စားၾကျပန္ သည္။ ဤ အႀကိမ္ စားရာတြင္ ကၠေျႏၵ ရသြားသည္။ အလုအယက္ မဟုတ္ေတာ့။ 

ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔အားရ တင္းတိမ္သြားၿပီကို ဦးစိုးႏုိင္ရိပ္မိသြားသည္။ သူ႔ဝမ္းထဲတြင္လည္း စားထားေသာ ထမင္းမ်ား တစ္ေစ့မွ် မက်န္ေတာ့ေပ။ ေနာက္ဆုံး အႀကိမ္ အန္ရာတြင္ ပင္ပန္းလြန္း သျဖင့္ ေသြးစ အနည္းငယ္ပင္ ပါလာသည္။

ထိုသို႔ ေစတနာ သဒၵါတရား ထက္သန္ေသာ ဦးစိုးႏိုင္ ၏ လုပ္ငန္းမ်ားသည္ တစ္ရိွန္ထိုးေအာင္ျမင္လာခဲ့သည္။ သူပိုင္ေသာ ေက်ာက္စိမ္းတြင္း မွ မထင္မွတ္ဘဲ ပတၱျမား မ်ားပင္ ထြက္လာသျဖင့္ စီးပြားေရး မွာ ေထာင္တက္ လာခဲ့သည္ ။

" ကမာၻသိ အလႉေတာ္ "

မႏၱေလး တိုင္း၊ အမရပူရၿမိဳ႕နယ္ ျမစ္ငယ္ - စစ္ကိုင္းျဖတ္လမ္း၊ ဆင္ရြာျမင္းမူေက်းရြာ အနီး၌ တည္ထားေတာ္မူေလေသာ ကမာၻ႔ ပထမဦးဆုံး " ေဝေယာစန ေက်ာက္စိမ္း ေစတီေတာ္ " ႀကီးကို  ထီးေတာ္ တင္လွဴႏုိင္ခဲ့သည္။

  

ေစတီေတာ္တြင္...
ပါရမီ ဆယ္ပါး ေက်ာက္စိမ္း စာလုံးမ်ား။
ပန္းတင္ခုံ နံရံ အထက္တြင္ ေအာင္ျခင္း ႐ွစ္ပါးေအာင္ေတာ္မူခန္းမ်ား။

ဇာတ္ေတာ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႔။
မုခ္ဦးေလးမုခ္ရိွ တံကဲ ဝဲယာတို႔တြင္...
မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ ပုံသ႑န္ ေက်ာက္စိမ္း႐ုပ္ပုံ တို႔ကို ကပ္လွဴထားသည္။

ငွက္ေပ်ာဖူးႀကီးမွာ အျမင့္႐ွစ္ေပ၊ ေျခာက္လက္မရိွၿပီး ေအအဆင့္ ရိွေသာ ေက်ာက္စိမ္းျပားမ်ားျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည္။

အလွဴရွင္ဦးစိုးနုိင္ ကိုယ္တိုင္ပင္ ေစတီေတာ္ႀကီး ၏ ဒီဇိုင္းမ်ားႏွင့္ ပန္းပုပုံ မ်ားကို ပုံေဖာ္ စီမံ ခန့္ခြဲကပ္လွဴ ထားပါသည္။

ေစတီေတာ္ႀကီးအား ေငြက်ပ္ သိန္းေပါင္း တစ္သိန္းေလးေသာင္းေက်ာ္ အထိ ကုန္က် ခံ၍ တည္ထား ကိုး ကြယ္ ခဲ့ပါသည္။



ခင္ျမတ္သူ

ေမတၱာ႐ွင္စာအုပ္မွ

ျမနန္းဆရာေတာ္